Wauw! Na 10 maanden is het raak. Ik ben zwanger van mijn eerste kindje, vandaag precies 5 weken. Wat een rollercoaster van emoties gaan er door mij heen. Ik heb 5 testen uitgevoerd en ze zijn alle 5 positief. Ik heb wat bloedverlies gehad, leek op een beginnende ongesteldheid, maar het zette helemaal niet door. Gelukkig is dit nu al ruim 2 dagen niet meer van toepassing en volgens de verloskundige zijn het onschuldige bloedingen. Ik ben nog elke keer dat ik naar de wc ga bang dat ik alsnog helder rood bloed zie en een miskraam heb. Het enige wat ik nu kan doen, is afwachten. Ik probeer het allemaal op mij af te laten komen. Afleiding helpt enorm, stukjes wandelen, afspreken met vrienden, werken, dan gaat de tijd een stuk sneller.
Ik kan niet wachten totdat ik het iedereen mag vertellen. Hoe zal iedereen reageren? Mijn beste vriendin heb ik het al verteld, zij ging helemaal uit haar dak. Een fantastische reactie. Hopelijk volgen er nog vele van deze enthousiaste reacties. Nog 7 weken wachten. Klinkt lang, maar het gaat vast snel voorbij.
De zwangerschapskwaaltjes zijn inmiddels ook duidelijk en brengt wat hilariteit met zich mee. Gelukkig geen last van ochtendmisselijkheid, wel last van vlagen van misselijkheid gedurende de dag. Gisteren keek ik het Nederlandse vrouwenelftal voetbal en toen ze scoorden barstte ik in tranen uit. Door mijn tranen kwam kei hard gelach en mijn man keek mij aan alsof ik gek was. Ik kon de tranen echt niet tegen houden. Nu lach ik erom. Verder zijn de geuren allemaal wat sterker. Mensen met parfum op kan ik nu echt even niet hebben. Voor veel vrouwen herkenbaar denk ik ;).
Ik ga lekker genieten en probeer zo af en toe een blog te plaatsen over hoe het met mij gaat.
reacties (0)