3 maanden oud

Vandaag is mijn kleine jongen 3 maanden oud. En ik heb best naar deze datum uitgekeken. Had ik niet verwacht. Maar nu de ergste krampjesperiode voorbij is kunnen we voor mijn gevoel echt gaan genieten. Ik ken T nu ook goed genoeg om te weten hoe ik hem moet troosten en waarom hij huilt, wat hij fijn vindt en wat juist niet.

Vanmorgen is hij ook gaan wennen op het kinderdagverblijf. Ik vond het best spannend, had het gevoel hem in de steek te laten. Toen ik hem weer op ging halen haalde ik me allerlei dingen in het hoofd. Dat hij heel de morgen had gehuild enzo. Natuurlijk was dat niet zo. Hij is harstikke tevreden geweest en heeft ruim een uur liggen slapen in de hangwieg. Dit zorgt ervoor dat ik hem met een geruster hart achter laat als ik weer ga werken. Want ja, dat is volgende week ook zover. Zal wel even wennen zijn. Vanaf dat ik 20 weken zwanger was halve dagen gewerkt. En vanaf begin februari helemaal met verlof. En die laatste maanden dat ik werkte stelde echt niks voor. Kwam niks uit mijn handen, kon me totaal niet concentreren en zat meer spelletjes te spelen op mijn telefoon dan wat anders. Ja, ik geef het eerlijk toe. Was totaal niet mijzelf hoor. Maar dit zal straks natuurlijk weer helemaal anders zijn. Ook ga ik van 4 naar 3 dagen werken. Dit vind ik ook een erg fijn idee. Dan ligt de balans thuis ipv op het werk.

Ook is hij vandaag voor de laatste keer naar de osteopaat geweest. Sinds het vorige bezoek heb ik zoveel verschil gemerkt. Een ontspannen buikje, ontspannen lijfje en veel beter te troosten. Hij slaapt nog steeds erg weinig overdag. Maar hij is nu wel veel langer en vaker tevreden als hij wakker is. Bij het vorige bezoek was hij erg hard aan het huilen. Ik was de fles vergeten. Dus deze keer de fles gegeven terwijl de osteopaat hem aan het behandelen was. Daarna was hij de hele tijd aan het lachen naar me. Dus T. blij, ik blij en osteopaat blij. We hoeven er niet meer terug naar toe omdat alles goed is.

Vorige week zijn we naar het cb geweest. Man man wat een muts zeg. Ik vroeg advies over het slechte slapen overdag. Maar daar kon ze natuurlijk weer niks zinnigs over zeggen. Dat was nu eenmaal zo en ik moest maar doen wat mij het beste leek. Maar toen ik zei dat hij s nachts al 10 a 11 uur slaapt haakte ze hier meteen op in door te zeggen dat dat niet goed is want dan daalt de bloedsuikerspiegel en hebben ze later meer kans op diabetes of obesitas. Hallo?? Daar vraag ik toch helemaal niet om. Hij komt vanzelf wel als hij honger heeft hoor. Wat hij dus helaas de laatste paar dagen ook weer doet. Maar ach, dat doorslapen komt vanzelf wel.

Nu T. 3 maanden is komen de kriebeltjes om te beginnen met het eerste hapje. Maar we gaan echt nog een maandje wachten. We hebben de krampjes periode pas net achter de rug en ik wil niet dat hij weer last krijgt. Al denk ik dat hij best wat zou lusten. De stomer/blender staat in ieder geval al klaar. Want dit keer geen potjes met gekke smaakjes. Maar vers, gezond eten met echte smaken!

En verder zijn we veel aan het oefenen met buikliggen. Ik vond namelijk dat hij zijn hoofdje niet genoeg omhoog kon houden. En gelukkig merk ik al veel verbetering. Ook lacht hij veel. Het zit echt al tegen schateren aan. Zo geweldig om te horen en te zien dat hij plezier heeft.

Ben toch nog zo trots op mijn jongens! Zou ze voor geen goud meer willen en kunnen missen. (alleen soms, ja heel soms, heel eventjes, achter het behang plakken ;-) )