Broodje follikelei

Sinds drie weken zijn mijn man en ik de wereld van de fertiliteitskliniek binnen gestapt.

Het houdt je toch bezig. We houden het luchtig met humor en zijn erg open over wat we aan het doen zijn. We eten nu dus broodje folikelei, vullen tot het potje, en doen verplichte nummertjes op z'n zombies (half dood/moe en totaal geen zin). Zelfs onze zoon rijdt beter over de stoep met zijn loopfietsje dan mijn man over mij.

Je moet er wat voor over hebben. Inmiddels mag ik woensdag voor de vierde keer een ritje naar deventer ziekenhuis maken. Zoonlief vindt het schitterend en met zijn dikkiedik knuffel in de hand, kijkt hij.ernstig naar zijn moeder in de stijgbeugel. Het liefst kroop hij terug waar hij vandaan kwam, om de ultieme beleving van een inwendige echo te mogen ervaren.

Na afloop doen we iets leuks, zoals een ontbijtje Hema, ijsje op het terras of een kinderboerderij (activiteit voor alle leeftijden). Als afsluiter doen we boodschappen. Daar gaat het mis. Roland zegt midden in het gangpad van de supermarkt: ' mama wil een baby in de buik en de dokter gaat helpen'

Tja, zo is het wel. Dat krijg je als je open bent.

Ps. Excuses voor de grammaticale fouten. Ik heb nog niet ontdekt hoe T9 uitgaat op mijn smartphone. Het schrijft rommelig waardoor ik woorden vergeet of oversla