Geen bijwerkingen meer, wachten op ongesteldheid

Nou, alle 'symptomen' die ik had, konden allemaal van mijn medicijnen afgekomen zijn. Ik had zere borsten, steken in mijn baarmoeder, donkere kring om mijn tepelhof en maagzuur/misslijkheid. Vrijdagavond kwam er dan ook nog bij dat ik witte afscheiding had (echt wit zoals melk). Dat heb ik nog nooit gehad. Wel doorzichtig, maar nooit wit. Zaterdagochtend weer een test gedaan, maar nu geen digitale. Helaas, echt maar 1 streepje; niet zwanger. 

Ik zit nu te wachten op mijn ongesteldheid. Ik zou eigenlijk (volgens eigen cyclus) vorige week maandag of dinsdag ongesteld moeten zijn geworden, maar dit werd uitgesteld door de medicijnen. Ik snap niet waarom soms het uitstellen wel lukt (bij cryoterugplaatsingen) en soms ik aan de erg vroege kant ongesteld word (bij de verse embryoterugplaatsingen). 

Ik heb vrijdagochtend geen medicijnen meer genomen, dus dit is de derde dag zonder medicijnen. Mijn borsten doen eindelijk geen pijn meer, dus ik vermoed dat de medicijnen nu zo'n beetje mijn lichaam uit zijn. Oké, hopelijk morgen ongesteldheid. 

Na de winterstop van onze fertiliteitskliniek gaan we voor ICSI 3. We mogen nu kiezen voor een eventuele dubbele terugplaatsing. Voor we bij poging 3 kwamen waren konden we nog geen keuzes maken. Ik niet en mijn man niet. Ik vroeg wel eens aan mijn man, maar hij zei eerlijk dat hij het niet wist. Je moet zoveel belangrijke dingen afwegen:

Twee embryo's terugplaatsen:
- Grotere kans op tweeling en dus grotere kans op complicaties
- Grotere kans in één poging, want misschien red de een het niet, de ander misschien wel.
- Misschien niks meer voor in de vriezer, dus als het niet lukt, dan is het meteen over en uit.

Eén ebryo terugplaatsing: 
- Als het niet lukt, dan is er misschien nog een kans met een cryootje (als je besluit om de een in te vriezen ipv mee met de ander teruggeplaatst te worden)
- Maar geen garantie dat er ook maar een embryootje in de vriezer geplaatst kan worden en geen garantie dat het embryootje goed ontdooit, dus kan het net zo goed meteen over en uit zijn. 

Nu ineens lijkt alle twijfel weg te zijn. Bij zowel mij als mijn man. De overwegingen en twijfels die we eerst hadden, zijn ineens weg. Het is voor ons gevoel gewoon goed wat we besloten hebben: een dubbele terugplaatsing (mits er inderdaad 2 teruggeplaats kunnen worden natuurlijk, want er is geen enkel garantie in dit traject). 

Op 25 november hebben we een afspraak met onze arts. Dan horen we meer, krijgen we meer informatie. Althans, daar ga ik vanuit. Ik ga overigens wel zeggen dat als we ooit een cryo-poging gaan doen, dat ik ècht geen medicijnen meer wil. Ik wil ècht in natuurlijke cyclus. Ik kan zo slecht tegen die medicijnen. Bovendien ben ik nooit een voorstander van medicijnen geweest, mits echt noodzakelijk. Bij een cryopoging is het niet echt noodzakelijk, het is gewoon gemakkelijker voor de artsen met timen.