Op naar de volgende stap in het traject

Vanmiddag zijn we weer naar de fertiliteitskliniek geweest. We zaten in de wachtkamer en ik zat een beetje wazig voor me uit te staren. Ineens zei de fertiliteitsverpleegkundige: 'ik kom zo bij u.', maar ze was ver weg en er zaten meer mensen in de wachtkamer, maar ik had te laat door dat ze naar mij keek. Ik keek om naar mijn man en vroeg of ze het tegen ons had, maar hij dacht van niet. Toen ze klaar was riep ze me. Ze had het dus wel tegen mij! Ze had me gewoon herkend! Dat vind ik echt superfijn! Je bent geen nummertje, maar ze herkennen je gewoon! Niet alleen mijn eigen arts, maar ook de verpleegkundigen en de laatste keer ook een andere arts omdat mijn eigen arts er niet was. Zo fijn! 

En elke keer vraagt iedereen naar onze bruiloft. Ook superfijn. Ik was namelijk ongesteld geworden (= start traject) op de bruiloft zelf en kennelijk heeft iedereen daar over gehad (tijdens de vergadering?) en de vorige keer vroeg de andere arts (die dus even tijdelijk was omdat de onze afwezig was) hoe het was geweest, en de verpleegkundige de keer ervoor, maar deze verpleegkundige vroeg dat ook weer. Zo leuk! Zo persoonlijk! 

Eerst een gewoon gesprekje aan het bureau. Ik vertelde dat ik zo'n last had van de bijwerkingen van decapeptyl. Veel en erge hoofdpijn bijvoorbeeld, maar ook levendig dromen en heel moe zijn en duizelig en ik blijf vloeien. Nu ja, dat laatste is niet echt dieprood, eerder roze en steeds maar enkele druppeltjes. Ze zei dat het er allemaal bij hoorde en ik vind het ook allemaal niet erg zolang het eindresultaat een klein kindje mag zijn. Ze zei wel dat als ik gonal-f ga spuiten, dat dan het hormoonhuishouden iets beter in evenwicht komt en dat ik dan wel eens een stuk minder last zou hebben van de bijwerkingen. Dat zou fijn zijn. Zo niet: neem het er allemaal bij. 

Nou, ik op de overbekende stoel. Dit keer deed het totaal niet pijn, dat in tegenstelling tot de vorige keer. Het ging best goed. Mijn baarmoederslijmvlies was 'streepdun' (zo noemde ze dat echt) en mijn eierstokken zien er klein en rustig uit (dus geen cystes). Er zit er nog steeds eentje op mijn baarmoeder net zoals de vorige keer. Ik denk dat die er gewoon daar altijd heeft gezeten en er nooit van af gaat. Ieder lichaam is een beetje anders en de mijne draagt een eierstok op de baarmoeder. :P 

Ik mag vanaf morgen beginnen met gonal-f! Jeej! Stimuleren van de eitjes dus. Groei eitjes groei! Ze zei dat ze hoopt dat we een net zo mooi aantal kregen als de vorige keer. Toen hadden we een mooi aantal eitjes. Ze zei ook dat ze hoopte dat we de volgende keer wel wat meer dan eentje in de vriezer krijgen. En dat zei ze zonder het dossier voor haar neus. Ze wist het dus gewoon! Dat is toch mooi! Ik vind het superfijn hoe persoonlijk ze zijn. 

Volgende week vrijdag mogen we terugkomen voor een echo. Kijken hoe ver de eitjes zijn gegroeid. Het kan dan al zijn dat ze erg gegroeid zijn. Zo niet, dan krijg ik wat extra decapeptyl, want omdat ik nu een weekje langer moest doorprikken heb ik misschien iets te kort (afhankelijk van hoe de eitjes volgende week eruit zien).