Dag 32 (of 36)

Het is vandaag 36 dagen geleden geweest dat ik begon te vloeien na een mislukte IVF-ICSI poging. Ik had 11 dagen gevloeid, maar mijn fertiliteitsarts had aangegeven dat ik waarschijnlijk kon rekenen vanaf het moment dat ik echt hard door begon te vloeien. Dat was 32 dagen geleden (of 33, ik weet niet zeker of 33 dagen geleden voldoende bloed was om goed doorgebroken te noemen, maar was toen al vrij veel, maar 32 dagen geleden was echt absurt veel). Ik ben alleen nog steeds niet ongesteld... zucht. En juist nu wil ik graag ongesteld worden, want dan kunnen we onze cryo-traject in gaan (cryo = ingevroren embryootje). 

Een paar blogs geleden had ik al geklaagt dat ik geen eisprong had gevoeld... Nog steeds niet overigens, maar dat begint nu toch wel te malen. Nou... het begint nu toch wel echt horrorscenario's te worden die door mijn hoofd schieten. Absurt, want ik heb geen enkele reden om al die scenario's in mijn hoofd te laten komen... maar ze komen. Mijn hoofd zegt trouwens wel de hele tijd wijs tegen mijn hart dat het onzin is... Maar mijn hart is moeilijk te overtuigen. 

Ik heb met mijn man afgesproken dat als ik vrijdag nog steeds niet ongesteld ben geworden, dat ik de fertiliteitskliniek ga bellen. Ik moet dan wel eerst een zwangerschapstest gaan doen, want ik wéét zeker dat ze daar als eerste naar zullen vragen... en ik weet zeker dat dat in iedere geval uitgesloten is. Dus gewoon maar even voor de formaliteit testen voor ik ga bellen. (Of mailen)