Vanmorgen ben ik naar de fertiliteitsdiëtist geweest... en geloof het of niet, maar ik ben lichter dan ze ooit had genoteerd. Ik ben dus ruim 2 kg kwijt nadat ik eerst bijna 2 kg was aangekomen. En ik zweer je, bijna alles is pas deze week gebeurd. Na mijn ongesteldheid (ik vloeide 11 dagen!).
Ik vroeg aan de diëtiste of het zou kunnen komen door de hormonen omdat ik normaal ook wel aan kom vlak voor ongestelheid. Ik zei erbij dat ik het niet als smoesje wilde gebruiken, maar dat ik het gewoon wilde weten. Het staat namelijk nergens, niet in de bijsluiter, nergens. Maar ik hoor ook andere dames die aangekomen zijn. Is dat nu mijn eigen fantasie of wat? Of kan ik gewoon gevoelig zijn omdat ik normaal ook wel aankom?
Mijn diëtiste zei dat ze het wel vaker had gehoord, maar dat ze het niet zeker wist. Ik was in iedere geval niet de eerste die dit overkwam die zij in behandeling heeft. Maandag moest ik het maar gaan vragen aan onze arts. Ik weet niet helemaal zeker of ik dat wel durf. Ik praat liever niet met de arts over gewicht, want ik ben veel te bang dat ze dan de boel stillegt. Onzin natuurlijk, want ik ben gewoon weer 'op gewicht' (nu ja, ik ben lichter dan ooit, maar niet op gewicht natuurlijk), maar ik ben er gewoon bang voor.
Voor de rest was het een goed gesprek. Heb wel nog steeds moeite met het idee dat de eerste poging mislukt was. Zit ik daar met trillende stem en ontzettend hard mijn best doen om niet te huilen. Ik heb ook verteld dat ik voor het eerst met het idee rondloop dat het misschien wel helemaal niet gaat lukken en dat dat zo anders is als voor de eerste poging toen ik zo overtuigd was. Ze bevestigde dat. Ze zei: 'toen je begon zag je het voor het eerst als een échte kans, anders dan voorheen.' Dat klopte. Voor het eerst had ik het gevoel dat we nu pas echt kans hadden. Maar kans is niet hetzelfde daadwerkelijk gebeuren... en dat realiseer ik me nu wel. Het breekt je een beetje van binnen.
Ook heb ik een beetje beklaag gedaan over mijn vent. Hij is een schat van een vent, echt waar, maar het zou zo fijn zijn als hij niet telkens opnieuw vraagt of ik snoep/ koek/ lekkere drankjes wil hebben. Ik heb geen moeite met 'nee' zeggen, maar ik wìl gewoon niet constant 'nee' zeggen. Denk gewoon een beetje aan mij? En als ik dat zeg tegen hem, heeft hij wel altijd meteen spijt, hoor. Dat wel. Maar ja, ik heb wel weer eerst nee moeten zeggen.
Ik heb fijn gepraat met de diëtist. Ze oordeelt nooit, ze motiveert wel en ze heeft altijd een luisterend oor. Straks maar weer op de hometrainer. :) Over 4 weken weer een afspraak.
reacties (0)