Nou, als je op een telefoontje wacht, dan gaat de tijd wel erg langzaam. Zeker als ze ook nog eens later belt dan afgesproken. Had ze wel het goede nummer? Gelukkig wel, want om 16:45 belde ze.
Mijn man nam op, want ik durfde haast niet meer. Onze fertiliteitsarts vertelde hem dat ze overlegd had met de gynaecoloog. De gynaecoloog durft het wel aan, maar ze gaan het samen doen (dus de gynaecoloog en onze arts). Ze moeten misschien door mijn baarmoederwand heen en daarom krijg ik nu antibiotica voorgeschreven. Ze gaan dus wel de eitjes van de rechtereierstok (op mijn baarmoeder) oogsten!
Vanavond nog decapeptyl en gonal-f spuiten.
Morgenavond om 21:15 ovitrelle spuiten.
Overmorgen niets.
Donderdagochtend om 7:00 antibiotica (2 pillen tegelijkertijd).
Donderdagochtend om 8:50 op de kliniek zijn voor punctie.
Het gaat nu echt gebeuren! Een hele lading van spanning die ik deze dag had opgebouwd ging er met tranen uit. Het was zo'n opluchting. Maar ook best een beetje spannend, want je wilt juist dat je baarmoeder euhm... netjes blijft voor het embryootje (als je me begrijpt).
Het gaat echt gebeuren. Het gaat werkelijk gebeuren...
reacties (0)