Het is om wild te worden!!!!! Net de 24-wekenecho gehad... we hadden onze 2 meisjes mee genomen voor een keer, want zij wilden 'de baby' ook nog wel eens zien (ze zijn met 12wk nog mee geweest, maar toen was voor hen nog niet zoveel te zien natuurlijk!). Tegen dat we daar kwamen, was zusje al in slaap gevallen in de auto... niet wakker te krijgen! Dus die gewoon mee naar binnen en manlief nam haar op schoot. Grote zus bleef maar kwebbelen en vragen stellen en proberen de boel af te breken, maar was al bij al nog braaf ;-)
Eerst wegen (ramp oh ramp, 2.5kg erbij!!!! Vorige keer wel niks bij, dus de teller staat voorlopig op een 4kg ongeveer), bloeddruk... en dan de tafel op... hartje luisteren en oh, daar is het gezichtje... kijken of we dat in 3D kunnen zien. En ja hoor, weer 2 mooie foto's mee gekregen in 3D!!! Grote zus vond het toen al niet meer zo interessant, die begon te dansen en te zingen... maar wilde wel naar de computer kijken, eventjes dan. Zusje ronkte zalig verder. En dan ging hij de doorsnede van hoofdje, buikje en het dijbeen opmeten... ons babykontje zou nu zo'n 668g wegen... netjes, maar volgens mij toch al aan de zware kant? Wordt dat dan dikke baby nr. 2????
En toen probeerde de gyn een glimp op te vangen van wat er tussen die beentjes zat... je raadt het al... weer geen zekerheid!!!!! Maar hij denkt aan een meisje... kan het nog duidelijker??? Zo'n koppigaard, dat kan toch niet anders dan vrouwelijk zijn??????????!!!!! Dus dan hebben we binnenkort 3 (!!!!!!!!) dochters???? G.od, bewaar me... maar goed, hoe zeggen ze dat? Eigen schuld, dikke bult???
En stiekem zijn meisjes wel leuk natuurlijk... maar oh zo koppig soms... *zucht*
reacties (0)