Bijna 19wk en gevallen

Morgen ben ik al 19wk zwanger!! Helaas vanmorgen weer een opstootje van blondheid... dat gebeurt zo nu en dan...

Het was een ochtend als ieder ander. Ik haalde de meisjes in bed en manlief probeerde ze op het toilet te krijgen terwijl ik de kleren uitzocht. Ik hoorde dat Zus flink pipi op de wc deed en riep haar dat ze zich kon komen aankleden bij mama. Terwijl ik met haar bezig was, hoorde ik hoe manlief Zusje probeerde te overhalen op wc te gaan. Ik hoorde veel 'geruzie' en uiteindelijk een 'Trek uw plan dan! Papa gaat vertrekken.' Hij deed het licht op de badkamer uit en trok de deur achter zich dicht. Zusje krijste ondertussen hysterisch... dus besloot mama te boel te gaan sussen en te kijken waarom het zo vroeg 's ochtends (7u iemand?) al oorlog was.
Zusje zat op wc te krijsen, dus besloot ik haar eerst te kalmeren zodat het verhaal eruit zou kunnen komen. Dat lukte. Bleek dat papa haar onderbroekje had naar beneden gedaan en haar pamper had uitgedaan terwijl ze dat 'zelluf' wilde doen... en toen besloot zij dus lekker koppig te doen en niet te plassen.
Ik zei dat papa niet wist dat zij dat zelf kon en dat we eigenlijk al redelijk laat waren waardoor papa alles een beetje sneller wilde laten lopen. Toen zei ik dat ze dan maar geen pipi moest doen en zich moest komen aankleden bij mama en dan we dan, als ze aangekleed was, terug naar de wc zouden komen, waar ze 'zelluf' haar broekje naar beneden mocht doen. Uiteindelijk (ze moest er wel lang over nadenken natuurlijk) was dat goed en mama tilde Zusje op en liep naar de living.

Ik weet nog altijd niet hoe het gebeurd is, maar plotseling voelde ik mijn voet onder me wegklappen en daar gingen we. Ik voelde meteen dat het niet goed zat met mijn voet, maar was in paniek omdat ik met mijn volle gewicht bovenop mijn meisje beland was... we weenden allebei en papa raakte in paniek toen hij ons zo hoorde roepen/ schreeuwen. Ik riep dat hij haar moest pakken en kijken of ze iets had. Dat deed hij dus. Gelukkig had zij niks (pijn aan haar teentjes volgens haarzelf, die ze nog kon plooien en strekken en waar ze gewoon op kon lopen.) Maar mijn voet deed heel erg pijn... (ik was een beetje bang, heb hem ooit ontwricht en gewrichtsbanden gescheurd, maar voelde nu wel pijn, maar wist zonder te kijken dat hij nog 'goed' zat). Ik voelde ook steken in mijn 18wk6d-zwangere buik en werd daar ook heel onrustig door. Ik strompelde naar de living, knuffelde mijn jongste dochter (nog steeds allebei in tranen) en kleedde haar toen aan. Toen ze aangekleed was, deed ze nog een grote pipi op het potje in de living en toen was het ergste voorbij. Maar het was al duidelijk dat ik niet naar school zou kunnen gaan. Manlief maakte de kinderen verder klaar en bracht ze naar de opvang. Daarna kwam hij mij oppikken en reden we voor alle zekerheid naar spoed. De steken in mijn buik waren weg, ik had geen bloesverlies of zo dus dat stelde al een klein beetje gerust, maar die voet...

Op spoed onderzochten ze mijn voet en besloten dan dat hij verstuikt was. Een foto deden ze nu maar niet (ivm zwangerschap) omdat de kans dat er iets echt kapot was, vrij klein was. Ze stelden me ook gerust over ons babykontje. Ik was niet van hoog gevallen en niet tegen een redelijke snelheid (zoals bij een autobotsing) dus de kans dat er iets was, was zeer klein. Ze zeiden wel dat als ik tegen namiddag geen beweging gevoeld had of ineens bloedingen kreeg, ik wel meteen contact op moest nemen met de gyn. Ook moest ik beloven dat ik terug naar het ZH zou gaan als de pijn erger werd en langer duurde dan het weekend. Toen de dokter weg was om mijn papieren voor mijn werk in orde te maken, kreeg ik enkele schopjes van ons babykontje en was ik weer helemaal gerust.
Even later stonden we buiten. We haalden nog snel een paar krukken op, zodat ik wat mobieler was en gingen naar huis.

Manlief vertrok naar zijn werk en dat was dat... nu zit ik thuis... verveel me dood en heb toch best pijn aan mijn voet, maar het had zoveel slechter kunnen aflopen.
Ik zal blij zijn als de meisjes straks ook weer thuis zijn... lekker knuffelen met mijn dames, want ben toch goed verschrokken en heb mijn meisjes nu toch heel erg gemist vandaag...