Brave kinderen

Goh, wat heb ik brave kinderen!! Ze zijn eigenlijk best lief al de hele vakantie, ja, er wordt al eens ruzie gemaakt, gegild en geduwd en geslagen, maar al bij al zijn ze toch ook heel flink!

Gisteren bleek dat maar weer eens: ik heb een keelontsteking (sukkel eigenlijk al sinds het weekend) en besloot toch maar eens naar de dokter te gaan. Ik had met mijn man afgesproken dat hij de meisjes zou komen ophalen na zijn werk om boodschappen te doen en dat ik dan op mijn gemak naar de dokter kon. Maar 's middags besloot ik gewoon al naar de dokter te gaan en de meisjes mee te nemen (ook al zag ik daar een beetje tegenop), dan kon mijn man 's avonds na zijn werk gewoon doorrijden naar de supermarkt.

Dus ging ik om iets voor 1 met beide dochters naar de dokter. Toen we daar kwamen, zaten er toch al 5 mensen voor ons. Gelukkig weet ik dat onze HA alles vrij snel afhandelt, dus besloot ik toch te wachten. De meisjes gingen op het 'kinderbankje' zitten en kleurden, speelden met blokken... en entertainden de andere wachtenden ;-) Vooral zusje stal de show! Zij vertelde honderduit over dat zij 'pipi moest doen in haar pamper en Grote zus op de WC' en toen begon ze tegen een wildvreemde mevrouw te vertellen dat die mevrouw ook pipi moest doen op de WC... de vrouw in kwestie ging helemaal mee in het verhaal ;-) Ze waren echt superlief!! En luisterden ook heel goed als mama zei dat ze 'dat blokje terug op tafel moesten leggen' of 'dat boekje moesten opruimen' :-) (gebeurt thuis NOOIT dat ze zo goed luisteren)

Toen de dokter ons riep, vroeg hij meteen wie van de 2 ziek was en zei Grote zus met een heel ernstig gezicht: 'Mama is heel ziek, hé, mama!' En de dokter begroette mij door te zeggen wat een schitterende kinderen ik toch maar heb. Het ouder koppel dat voor mij was, was helemaal gecharmeerd door die 2 lieve, schattige, een beetje onstuimige meisjes.

Maar goed, ook terwijl dat de dokter mij onderzocht bleven ze vrij rustig, ze klommen op en af een stoel en keken wat rond. Ik kreeg een voorschrift voor antibiotica en we mochten weer vertrekken. Zusje zwaaide naar de dokter en riep heel hard: "Daag, dokterstasje!" Want haar favoriete speelgoed thuis is het dokterstasje... en een dokter heeft een dokterstasje... ;-) Zo grappig!!

Maar ze waren echt zo flink geweest!!

En vandaag gingen we naar de kapper om de haartjes te knippen. Grote zus was 's morgens een beetje paniekerig. 'Wij gaan haartjes knippen hé mama, doet veel pijn, hé mama'. Ik probeer haar te kalmeren door te zeggen dat het geen pijn zou doen, maar ze geloofde me maar half. Ik besloot haar dan ook als eerste te laten knippen... dat ging heel goed. Ze zat muisstil op de stoel en liet de kapper goed haar gang gaan en straalde toen die ook nog een vlechtje in haar haren maakte. Daarna was zusje aan de beurt. Die deed het ook heel flink en al snel was zij ook klaar, met vlechtje en al! dan was het mama's beurt. Ondertussen speelden de meisjes met Metie (meter van Grote zus), die mee was gegaan. Ze waren opnieuw heel flink en luisterden vrij goed!

Ik moet natuurlijk ook af en toe op ze mopperen en zelfs roepen (ze horen soms pas iets als ik heel hard schreeuw, lijkt het wel!) en ze staan ook regelmatig wel in de hoek. Maar al bij al zijn ze superflink!!

Ik heb toch zo'n brave meisjes... *helemaal trots*