RSV

Vorige week waren onze meisjes een beetje verkouden... omdat Elyssa ook wat verhoging had, besloten we de huisarts te raadplegen. Die hoorde niets verontrustends en schreef eucalyptus-zetpillen voor. Verder moesten we goed haar neusje spoelen met fysiologische oplossing.
Dat deden we, maar naarmate het weekend vorderde, werden de meisjes steeds zieker... Lyvia begon nu ook verhoging te krijgen, maar we gingen gewoon verder met de zetpillen en de neusjes spoelen. Voor Lyvia haalden we een hoestsiroopje bij de apotheek en dat leek toch wel wat te werken.

Helaas werkte het toch niet zo goed als gehoopt en maandag waren de meisjes echt héél ellendig. Ze wilden liefst de hele dag op mama's schootje zitten. En de verhoging bleef aan en het hoesten werd nog erger. Dus dinsdagmorgen belde ik de huisarts. Die ontdekte dat Lyvia haar oortjes wat rood zagen en hoorde nu toch wel redelijk wat gereutel op de longetjes van beide meisjes, daarom kregen ze allebei een antibioticakuurtje voorgeschreven.

Bij Lyvia zagen we zo goed als meteen verbetering, woensdag ging al veel beter dan dinsdag en donderdag was het enige dat nog deed vermoeden dat ze ziek was, een hardnekkig hoestje.
Met Elyssa ging het niet zo snel... die was woensdag nog goed ziek en ook donderdagvoormiddag leek het niet zo best. Dus wilde ik een afspraak met de kinderarts maken. Natuurlijk moet je die dan ook te pakken zien te krijgen. Misschien 30x heb ik gebeld in de loop van donderdag, nooit werd er opgenomen!!

In de loop van donderdagnamiddag leek het ineens weer beter te gaan met Elyssa... dus 's avonds brachten we de meisjes zoals gepland naar oma en opa en gingen mama en papa samen naar de film. Toen we de meisjes gingen halen, zeiden oma en opa ook dat er geen probleem was geweest en dat Elyssa aan de beterhand leek.

Helaas had ze vrijdagochtend weer veel diarree en spuwde ze haar hele fles uit na een hoestbui... Dus toen hebben we op internet het telefoonnummer van een andere kinderarts gezocht en daar konden we om half drie terecht... op zijn consultatie in het ziekenhuis.

De kinderarts onderzocht Elyssa grondig, ze werd zelfs opnieuw gewogen... en besloot toen een test te doen op RSV. Voor die test kreeg ze een kleine sonde in haar neusje om een snotje te vangen... dat lukte gelukkig snel, ze hadden snot genoeg voor een heel leger!!! ;-) Dan ging het snotje naar het labo en werd daar onderzocht. Na een uur wachten (terwijl Lyvia heel jengelig werd) kwam het resultaat: RSV positief!

De dokter wilde dan een gesprek met ons... en hij stelde voor dat ze ter observatie opgenomen zou worden. Omdat ze nog zo jong was en omdat het toch wel goed piepte daarbinnen.
Gelukkig mocht één van ons bij haar blijven, dus besloten we dat ik dat zou zijn. Lyvia zou met papa thuis spulletjes gaan halen en mama en Elyssa werden op hun kamer geïnstalleerd. Elyssa werd meteen aan de monitor gehangen, haar hartslag, ademhaling en saturatie zouden constant geregistreerd worden. Natuurlijk is dat niet evident met een kindje dat constant ligt te sjotten en te woelen... dus om de 5 minuten moest mama iemand bellen omdat er weer één of ander alarm afging. Gelukkig kende mama de gevoeligheid van de monitor nog van toen Lyvia in de couveuse lag en schoot ze niet meteen in paniek..

De behandeling bestaat uit neusje spoelen en aërosollen... dat kan in principe thuis ook, maar omdat ze nog zo klein is, willen ze zeker zijn dat het niet erger wordt en dus moet ze een paar dagen blijven.

Da nacht is goed gegaan, ze heeft wel gisterenavond niks meer willen drinken, maar ze heeft van half 12 tot half 8 doorgeslapen, dus mama heeft toch ook kunnen slapen, helaas werd mama telkens wakker als een verpleegster de monitor kwam checken en is een keer of twee nog een alarm afgegaan als Elyssa bewoog in haar slaap. Maar alles dus ok.

Vanmorgen had ze weer heel veel snot en slijmpjes... en na het aërosollen had ze een hele dikke slijmprop in haar mondje die ik er niet uitkreeg. Ze heeft die dan uiteindelijk kunnen doorslikken. Daarna dronk ze haar flesje heel goed (140ml!!) En tjidens het flesje viel ze terug in slaap, dus had mama ook tijd om zich wat te wassen en te ontbijten.
Rond 10u werd Elyssa weer wakker en kwam de verpleegster haar wassen. Na haar badje begon ze weer slijmpjes op te hoesten en nu kwamen die er ook goed uit! Wel kwam er een heel klein beetje van haar flesje mee, maar lang niet zoveel als de andere dagen!!! Dus het gaat de goede kant op.

Net is de kinderarts (weer een andere). Hij heeft haar weer goed onderzocht en deze vertelde me dat ze best goed was, maar dat ze voor alle zekerheid toch nog even moet blijven. Hij merkte ook op dat ze bij het ademhalen altjid een soort van piepend geluid maakt, niet op haar longetjes maar ter hoogte van haar strottenhoofd... hij zei dat dit aangeboren kon zijn, en vroeg of ze dat al vanaf haar geboorte deed. En ja, als ze begint te wenen, haalt ze eerst heel snel piepend adem... wij dachten dat het gewoon dramaqueen was, maar nu blijkt ze dus een verzwakt strottenhoofd (of zoiets) te hebben... :s Maar goed, de dokter zei ook dat als ze zoals ze nu is, een paar dagen blijft en niet verslechterd we haar mee naar huis mogen nemen... dus ik hoop toch echt ten laatste dinsdag naar huis te mogen... liefst sneller natuurlijk, maar hij had het over een dag of twee afwachten...

Pfff, ik probeer er wel nuchter onder te blijven, maar gisteren terwijl we op de resultaten wachtten, voelde ik me toch een slechte moeder... dat had ik eigenlijk nog nooit eerder gevoeld... Ik dacht dat het beter ging, terwijl ze eigenlijk heel ziek is!! Arm meisje, ik had gewoon al eerder naar de kinderarts moeten gaan, ipv eerst nog de huisarts te laten komen... dan hadden ze al  veel eerder kunnen beginnen met de behandeling. Maar waarom kon de huisarts geen gepiep horen de dinsdag? Terwijl ze toen in mijn ogen veel zieker leek dan nu???
Ik weet wel: gedane zaken nemen geen keer... en ik heb nog echt geluk, want blijkbaar is Elyssa er helemaal niet erg aan toe, maar toch!!!! Arm klein meisje!!

Ik hoop dat ze snel beter is en ik hou jullie op de hoogte!

Liefs

Tineke