Ziekenhuisopname

Woensdagmorgen werd ik wakker om half vijf... barstende hoofdpijn... tja, maar iets ingenomen en weer het bed in, hopelijk is het over als we moeten opstaan... na drie minuten in bed te hebben liggen woelen, draaien, zuchten, kreunen... besefte ik wel dat ik niet in bed kon blijven, de ademhaling van mijn ventje werkte serieus op mijn systeem en dreunde als kanonsschoten door mijn hoofd... dan maar op de zetel... maar helaas kon ik daar ook niet meer slapen en de hoofdpijn werd steeds erger!! Gelukkig voelde ik zusje nu en dan bewegen, dus ik dacht dat het een migraine-aanval was en met een beetje rust zou het wel overgaan...

Om kwart na zes hield ik het niet meer uit... ik ging me dan maar al aankleden en kijken of mijn man wakker was, want ik zou met Lyvia bij mijn mama gaan zitten (ze gingen in de voormiddag de stroom bij ons afsluiten ivm de wegenwerken)... maar ik kon onmogelijk zelf tot bij mijn mama rijden met deze hoofdpijn... ze was zo erg dat ik amper op mijn benen kon staan, ik kon geen licht of geluid verdragen... en ik begon zelfs over te geven van de hoofdpijn! Het kwam zelfs in me op om even langs spoed te rijden, maar ik wilde ook niet dramatiseren en was er nog steeds van overtuigd dat het wel over zou gaan met wat slaap...

Mijn man besloot dan maar om mij te brengen en toen we bij mijn mama aankwamen, belde hij naar zijn werk om vrij te krijgen... gelukkig kon dat zonder probleem...
Mijn mama gaf me nog een pijnstiller (dubbele dosis) en ik kroop dan maar in haar bed terwijl mijn liefje en mijn mama voor Lyvia zorgden... tegen de middag was de hoofdpijn iets minder, maar nog steeds aanwezig... in de namiddag zijn we maar terug naar huis gegaan in de hoop dat de stroom terug was aangesloten... gelukkig was dat zo, maar de hoofdpijn werd weer erger... de hele namiddag heb ik toen nog op de zetel geslapen (en ook nog pijnstillers geslikt) en tegen de avond was de hoofdpijn weer iets minder... maar mijn man stelde voor om misschien toch voor alle zekerheid langs het ziekenhuis te rijden... al was het maar om gerust gesteld te worden dat er niks aan de hand was... voor alle zekerheid brachten we Lyvia naar mijn schoonouders, zodat zij niet het hele ziekenhuis op stelten kon zetten.

In het ziekenhuis legden ze me meteen aan de monitor en namen bloed af... de gynaecoloog werd op de hoogte gebracht en toen moesten we wachten...

De resultaten van de bloedtest leverden niks op, maar er was blijkbaar iets te zien op de monitor dat hen deed besluiten om me daar te houden (de harttoontjes van zusje waren niet variabel genoeg)... dus ik kreeg een kamer toegewezen en ze vroegen om een urinestaal en hingen me opnieuw aan de monitor...

De bloeddruk was wat aan de hoge kant, maar niet alarmerend en dit keer waren de harttoontjes wel in orde... 's avonds moest ik nog eens aan de monitor en de ochtend erna opnieuw en ook opnieuw bloedtest... ze konden niks vinden... donderdag was de hoofdpijn volledig weg, maar omdat ik ook zo misselijk was, besloten ze me aan een infuus te hangen tegen misselijkheid... opnieuw een paar keer aan de monitor (was telkens goed) en vanmorgen (vrijdag) was de misselijkheid grotendeeld weg... ik had bij het wakker worden een lichte hoofdpijn, maar tegen de middag was die ook verdwenen... daarom besloten ze dat ik toch naar huis kon...

En nu ben ik dus thuis... nog steeds niet bevallen, maar wel blij dat nog alles goed gaat met zusje... en blij dat ik toch naar het verjaardagsfeestje van het nichtje van Lyvia kan gaan, die morgen 1 jaar wordt en vanavond haar feestje geeft!!!! :-)

Ik hoop nu alleen dat zusje nog eventjes tot zondag wil blijven zitten...