Nou, terug naar ronde 0-5

Toen mijn man en ik in mei van dit jaar dachten: we zijn er helemaal klaar voor!, zijn we flink gaan klussen. Mijn cyclus was na het stoppen van de pil direct redelijk regelmatig, en toen ik 4 dagen NOD opeens misselijk werd van een paar zweetvoeten, dacht ik: zou het soms?

En ja hoor, de test gaf een heel licht roze streepje, en de predictor test ook al een snelle 'zwanger'. Helemaal door het dolle heen waren we. Door de misselijkheid en het spugen viel ik al gauw 4 kilo af...totdat de misselijkheid bij 9+1 opeens verdwenen was, zoals hij ook was gekomen. Ik had al een heel slecht gevoel, een stemmetje dat zei: het klopt niet, dit is niet goed. De vk gaf aan dat een eerdere echo geen zin had, dus gingen we met 10+2 naar de vk. Daar werd mn angst waarheid: er was inderdaad geen hartje te zien, het kindje bleek rond de 7 weken gestopt met groeien. We hebben ervoor gekozen om de miskraam op te wekken met cytotect. Lang verhaal, maar komt erop neer dat ik op 2 augustus een vruchtzakje van 8 cm met kindje erin verloren ben, dat nu in de tuin begraven ligt.

En zo komen we terug bij ronde 0-5 (of eigenlijk dus nu ronde 2). We mogen van de gynaecoloog als het bloeden is gestopt weer verder gaan beginnen. Wellicht wachten we één cyclus af (dan weten we als we het geluk hebben de termijn in ieder geval).

De onzekerheid die we hebben is nu het meest vervelend. Gaat het ooit wel weer lukken om opnieuw zwanger te worden? en bovenal, als dat gebeuren mag, gaat het dan niet weer mis?

We gaan eind deze week op vakantie naar Barcelona (maar mogen niet zwemmen vanwege de MA)

...

Ik hoop dat we ons kunnen samenpakken en aan iets anders kunnen denken dan aan het kindje dat we graag wilden, maar niet mochten krijgen tot nu toe. Vervelenderwijs zijn er twee naaste vriendinnen wel zwanger. Niet dat ik het hen niet gun, maar ik had het ook zo graag zelf gehad!

Aan allen die het proberen succes! Wij doen vanaf deze (of volgende) ronde ook weer mee!