Fysio geweest voor me bekken (hell!)

Nou vorige week vrijdag ben ik naar de fysio geweest voor me bekkenpijn! Ik had de pijn aangegeven bij de vk en die heeft me door gestuurd.
Gelukkig zit de fysio in het zelfde gebouw als de vk dus dat is wel makkelijk.



Ik had dus een afspraak bij een vrouw die gespecialiseerd was in bekken enz.
Ze heeft me hele rug na gekeken en wat oefeningen gedaan, het kwam er op neer dat er in principe niets mis is met mijn bekken
maar dat mijn spieren schijnbaar simpelweg niet sterk genoeg zijn om de baby te dragen. Te zwak dus. Dit was natuurlijk niet leuk voor mij om te horen
maar gelukkig niks ernstigs. Ik heb oefeningen mee gekregen om me bekkenspieren te trainen, en een buikband.

Nou die buikband heb ik 2 middagjes geprobeerd en ik vind het helemaal niks! Ja hij ondersteund heerlijk, maar je kan met dat ding aan helemaal niks meer.
Door dat je dan ding aan heb, kan je niet meer gaan zittten, bukken, tillen enz. Je kan dus helemaal niks meer. Alleen maar rechtop staan. Het is een ramp. 
Als ik wat uit de koelkast wil pakken dan moet dan ding eerst af, of simpelweg naar het toilet gaan lukt al niet. 
Ook de oefeningen ben ik gister pas mee begonnen omdat ik zaterdag een feestje had en ze had me al gewaarschuwd: je moet trainen door de pijn heen, het zal erg zwaar zijn. Dus om niet met spierpijn enz op het feestje te zitten dacht ik begin wel daarna. Nou jeetje ze overdreef niet zeg!! poe, gister avond 3 verschillende oefeningen gedaan. Bij de tweede oefening moest ik janken van de pijn en en bij de derde lukte het al helemaal niet meer, heb ze (voor de gein) samen met me man gedaan. (mijn steun) en toen ging het wel. Ik voelde me achteraf helemaal gesloopt! En ja hoor, vanochtend uit bed.. helemaal kapot, alsof ik aangereden was door een trein. Precies zoals de fysio omschreef! 

Ik moet de oefeningen elke dag doen, en ik zie er nu al tegenop. Het is in principe binnen 10 a 15 min. gedaan, maar echt niet zonder de pijn. Nou ben ik al totaal geen sporter of zo iets, geen conditie enz. Ik vind ze echt zwaar, maar het idee dat me bekken.. me lichaam... me spieren... ja ikzelf ben gewoon niet sterk genoeg om me dochtertje te dragen, is helemaal verschikkelijk. En als ik dat al maar een beetje kan verbeteren door wat oefeningen thuis te doen, op een kleed, samen met me man. Dat we moeten lachen door de tranen (van pijn) heen, dan moet dat maar! 

Ik probeerde het gister ook aan me man uit te leggen hoe het voelt. Het voelt alsof je een steen probeert te dragen met pudding. Het gaat gewoon niet. En zo is het ook met mijn baby in me buik.. En als ik die pudding nou kan trainen.. dan moet dat! 
Wens me succes, vrijdag weer naar de fysio toe.


Deze is echt hell! Dit is de derde oefening