Slaap maar...Noodlelove <3 (mijn miskraam verhaal)

Slaap maar en weet dat je welkom was... Noodlelove <3.

8 weken en 4 dagen mochten we genieten van het idee.... Helaas besloot noodle dat hij of zij nu toch maar even niet wilde komen. Was je nou een jongen of een meisje, mama zegt meisje hoor en papa trouwens ook. Wat je geslacht ook was, je was ontzettend welkom. Grote broer Ayden die beseft nog niks, maar ooit zullen we het weer over jou hebben we zijn voor nu ouders van twee.

LADIESSSSS, 

Jullie kunnen het al raden, ik heb een miskraam gehad. Ik ga mijn verhala delen omdat ik veel heb gezocht online hierover en kon niks vinden! En zoals jullie weten ben en een storyteller! 

Het begon met een vemoeid gevoel bij mn onderrug en beetje bij mn banden, je weet wel banden pijn achtig...maar dat vond ik nog niet zo gek aangezien ik best druk ben geweest. Ik kreeg opeens een soort nattig gevoel tussen mijn benen en het was bloed, ik dacht ooooohhhh hoort erbij ( ik schrok niet), ik dacht ja is omdat ik zo bezig ben geweest. Ik ging slapen en stond op om te plassen, een beetje bloed op mijn toilet papier, alarm bel 1 rinkelt  en ik verbied mezelf DAAR te gaan met mijn gedachten. Ik ging weer ''slapen'' en dacht ff afwachten. 

Het is nu s''morgens en ik heb nogsteeds bloedverlies, steeds een andere kleur donker danw eer licht op mijn papiertje. Nu ga ik weer plassen en had ik bloed in de wc! Ik dacht okeeee...... 

EVEN een disclaimer: Ik ben de type persoon die heel snel kan accepteren en aanpassen wannee rhet situaties betreft waarvan ik weet dat het niet ''te stoppen'' is. Dus ik had ergens nog hoop dat het vermoeidhied was maar wist het ook wel dat het een MK kon zijn. Oke terug naar mijn verhaal.

Het is inmiddels middag ik ben nu al 3 keer gaan plassen en er kwam minder bloed, elke keer dacht ik moet ik bellen, niet bellen..wel bellen? Ik wist eigenlijk al wat er aan de hand was en ik wachte het gewoon af.. ik ben dus ook niet iemand die zeg maar gelijk huilend en schreeuwend gaat bellen naar de dokter ofzo omdat ik weet wat het is zeg maar, mijn lijf en ik zijn 1 en ik wist al wat ze me aan het vertellen was. Dus ik dacht oke afwachten, dingen online zoeken enzo..nah geen resultaat, van alles gaat door me heen.

Het word avond.. ik heb de hele dag geen krampen gehad, ik heb een test gedaan en twee dikke strepen weer maar wetende dat het eigenlijk niks uitmaakt die strepen, had ik ergens nog iets van halloooo zomaar denk je zo negatief. Nagoed een half uur tot 3 kwartier na mn test (AYden die lag inmiddels te slapen) roep ik manlief dat ik een hete douche wil nemen. Ik voelde toen dat ik moest plassen zeg maar, dus hij warme sokken en warme kleding verzamelen, ik zei nog tegen hem neem een mega onderbroek want ik ga een grote maandverband zetten (ik was steeds met tissue bezig) ,maar zoals ik zei mijn lichama en ik zijn 1, we voeren zowet nog net geen gesprekken met elkaar! Ik stond in de deur opening van de slaapkamer en zei tegen hem, HET GAAT NU GEBEUREN, laten we gaan (naar de wc) inmiddels had ik lichte krampen en het voelt alsof je anus en je vagina gaan bevallen..echt zo voelde het voor mij maar dan een hele lichte versie van pers weeen. ( het waren geen letterlijke weeen, maar wanneer je pers weeen krijgt voel je bij je anus en je vagina een soort druk) ik zei tegen hem ik ga zitten op de wc, het gaat nu komen. Ik zit en PLUP( alsof er een gel balonnetje eruit komt) en PLUP( tweede gel ballon) daar lag noodles dan. Nog een paar vezels en toen was t drukkerig gevoel  weg..bloeden was ook gestopt zowat.. 

Mensen dit is MIJN ervaring dus je hoeft niet te commenten dat het voor iedereen anders is .. i know! elke keer als ik JE gebruik is het niet omdat ik vind dat iedereen het zo ervaart maar zo vertel ik eenmaal ...

Maar als je het ook hebt ervaren feel freeeee to share.. Oke mijn verhaal gaat door..

Noodle ligt in de WC en ik durf NIET te kijken! Ik piep en kijk weer weg ik dacht WAT GA IK ZIEN. Ik kijk.. en zie bloederig drap, en iets dat op eigeel lijkt maar dan niet zo geel, ik zei toen oh dat is je dooier, daarna zag ik placenta, ik heb geen baby gezien.. die is zeker met vezels erui gekomen of was gesmolten, ik voel me raar op dit moment (dat moment dat ik daar stond te kijken) manlief zit naast me die had een stoel erbij gepakt. Je voelt je echt even leeg hoor! Ik kan me voorstellen dat als je geen kinderen hebt en het gebeurt je echt kaaaapottt gaat! Begrijp me niet verkeerd ik vind het wel erg wat er is gebeurt, maar ik ( mama en vrouw) heb Ayden.

Het is een raar gevoel, ik heb foto's ik heb het uit de wc gehaald en gekeken( ik moest anders zou ik nooit meer slapen volgend mij) ik moest het aanraken en voelen, placenta, en een dooier. Ik zei toen tegen manlief, ik ga even 5 minuten zitten en daar zat ik dan.. met mn dooier en mn placenta ( dooier ongeveer zo groot als 2 euro, en placenta was nog in takt een limoen zou erin passen) .

Ik knipperde en toen besloot ik mn ogen even niet meer open te doen na een aantal knippers, sorry ik heb het hele process herhaald in mn hoofd,vanaf eerste bloeding, alle vragen, je bent onzeker, bang, je weet stiekem maar ontkent.. en dan is het zover.. je zit met een dooier en een placenta in je handen op de wc, je hebt het uit de wc geschept tussen al het ontzettend donker bloed vandaan..

ogen open en daar zit je dan, met je papiertje in je handen, ik wilde ''het'' niet weg doen..voelt raar want ik dacht toen als ik je vast hou dan ben je nog bij me.. als ik je door spoel ben je weg... Mn buik voelt ECHT LEEG ff seriues .. ik heb ooit verhalen gehoord van vrouwen die het meemaken en die beschrijven het als ene leeg gevoel.. maar echt! Reallyyy en dan was ik maar 8 weken en 4 dagen.. wauw! 

Ik heb mijn papiertje met inhoud dicht gevouwen en terug gelegd, maar doorspoelen heb ik pas na een uur gedaan, ik heb foto's ,aar weet niet als ze TE zijn voor babybytes....

Maargoed.. je gaat douchen en gaat beseffen, je wast je lijf.. ik heb mezelf (mijn lichaam) letterlijk een aai gegeven..vraag me niet waarom. gedoucht en ingesmeerd , warme kleding aan en een kopje thee. 

Ik lig nu in bed, mijn blog te schrijven..dit is letterlijk 3 uur of minder zelfs geleden gebeurt.. 

Ik ben niet meer zwanger, alle voorbereidingen en allessss.. allesss gaat niet dooor voor nu.. ik ben niet meer zwanger.. is klaar gewoon .. gister was ik zwanger en nu niet meer.. dat tablad met babynamen staat nog open van 3 dagen geleden omdat ik een leuke naam zag. Pfoe.. wat 24 uur kan doen!

Ik was zwanger en wachte op een echo om daarna zeker te zijn.. ik moest ''wennen'' aan het idee dat er straks twee waren en nu .... besef ik hoe ''gewend'' ik eigenlijk was.. 

Dit is MIJN verhaal.. er volgen misschien nog meer blogs hierover  hoor.. deze is een lange.. hopelijk lezen jullie tot het einde..

Comment jou ervaring, je menig...weet ik veel..maar hou het respectvol ook gewoon voor anderen die misschien hier terrecht komen die ook een miskraam hebben gehad.

Oja let niet op de typefoutjes hoor..ze zullen er vast zijn. 

Kus.