How do I ....

How do i sleeeeeheeeppp with youuuuu...with you insideeeeeeee....how do i , oh how do iiiiiiiii sssslllleeeeeepppppppppppp..

Mijn lieve baby..mam is nu 37 weken zwanger van jou brutaal voetje..van jou kattig vuistje..van jou oh zo lief kontje...

Het is ergens in de middag..en ik sta eindelijk op van mijn dutje..plof op de bank met een kom cornflakes...ik maak de fout om mijn arm op mijn buik(excuseer jou buik)

te rusten..en boeffii je trapt mama zo in dr buik op de plek waar mijn arm rust...ik schrik en lach erom..

Het is snachts...en mama probeert te slapen..maar de maagzuur...die is best vervelend..want ja lief..ik kon het niet laten ik moest die snack nog opeten voor ik in bed dook..maargoed..ik kan er nog wel mee in slaap vallen..eerst even plassen..ik stompel uit bed en plas een zwembad vol , hup weer in bed... slokje water.. en liggen maar.. even draaien want je vind deze stand blijkbaar maar niks, waarom zou je anders..vuisten schouders en voeten in de strijd gooien hahah..nouwww dan maar rechts liggen.. en neeee hoor lukt ook niet...want dan lig jij op een zenuw.. op mn rug liggen lukt ook niet ..want mn zenuw zit blijkbaar nog in de weg... nouw dan maar weer proberen mn eerste stand..hmm blijkbaar lukt het wel.. voor 5 seconden.. want ga je weer hoor...ik sta op en loop wat rond in huis..

de verleiding op iets te eten is groottttt..ik doe een snoepje in mn droge mond...en loop weer naar bed..ik lach nu iets minder dan dat ik in de middag deed...na 2 uurtjes licht slapen en steeds rond draaien.. heb ik eindelijk een stand gevonden dat werkt voor ons allebij.. geen heuppijn meer voorlopig..en ja hoor dan moet mama WEER PLASSEN , t besef dat ik het niet op kan houden dringt door ..en ik sta op..stijf van mn ligstand..schuiven we naar het toilet....weer kruip ik in bed..en weer is het een probleem..van slapen komt er nouw niets meer terrecht ,,jij bent wakker..mijn lieve  baby.. met je brutaal voetje..en je kattig vuistje..en je lief kontje.. 

Ladies soms klaag ik.. maar daarna denk ik..ik ben blij dat hij mij elke dag laat voelen dat hij aanwezig is... 37 weken.. van ochtend misselijkheid..naar schopjes..en nu.. bijna is het zover.. lichte vrees voor de pijn..die is er zeker..maar als ik denk aan wat me daarna te wachten staat..voel ik het langzaam wegzakken..

veel harde buiken ..en af en toe menstruatie pijn..gecombineerd met zijn flinke bewegingen ..maken me soms nerveus..soms denk ik..omg het gaat beginnen en dan is het..weer rustig...ik moet zeggen meeste drukte krijg ik wanneer ik ga liggen..

maargoed....week 37...lets do it ladiessssss

xxx