Afscheid van week 27

Vannacht afscheid genomen van week 27. Ik heb liggen huilen. Wat deed dat zeer zeg.

Nu denk je waarschijnlijk waarom......................

Nou mn linkerband trok zo giga samen en wilde niet meer ontspannen ik kon niks meer wist niet meer hoe ik moest liggen in bed. Ik lag gewoon te janken daar zeg je U tegen. En tja dan moet je hoesten hoe ga je dat doen. Ik word niet goed van het hoesten en als je dan bandenpijn hebt en je moet hoesten stik ik bijna en raak ik volledig in paniek. En dan puntje bij paaltje snauw ik Mars zo af dat ik daar ook van over mn toeren raak. Die lieverd kan er niks aan doen. Hij doet op zijn manier zn best. Doet alles wat ik vraag (aangezien ik niks wil en kan vragen............slaapt hij de nacht door en ik loop overal naar toe). Ik vind het zo erg dat ik tegen hem snauw en dat moet hij dan maar slikken ik schaam wezeloos. En zeg constant sorry sorry sorry sorry. Ben dan zo bang dat hij me straks ook laat zitten met 2 jongens en 2 meiden. Tuurlijk zegt hij dan van niet, maar hoe vaak ben ik al niet in de steek gelaten door jan en alleman/vrouw. Want vriendinnen laten me ook zitten. Als alles goed is zijn het nog 9 weken voordat de meiden komen. Hoop niet dat de gyn het ineens in zn ouwe hoofd haalt om me toch nog maar even langer te laten lopen want dan word ik toch echt gek hier.

Gister ook naar de psycholoog geweest. Het was een intake gesprek dus ik hoefde gelukkig niet mn hele verhaal te doen van mn vorige relatie. Ze hebben wel een tipje van de sluier dat wel. En ze gaan kijken of ik met spoed bij iemand terecht kan. En dan wordt er met klikjes e.d. gewerkt. Ben benieuwd. Ik mag ook in een groepgesprek deelnemen, maar dat doe ik niet. Mn vader was mee maar wist niet waarvoor ik daar zat (was in een gedeelte van het ziekenhuis). Hij zat wel te vissen, maar ik kan het niet vertellen tegen mn ouders. Niet uit schaamte hoor maar zo'n band heb ik niet met ze.

Nou volgende week even een midweek er tussen uit als alles goed blijft gaan. En dan is Mars nog twee weken vrij de jongens zijn dan naar hun vader en zitten in Frankrijk (wat zal ik ze missen van mij hoeven ze niet weg en mogen ze elke dag wel hier zijn). Nou heb ik natuurlijk al geen klagen omdat hun vader ze maar 2 weken in deze vakantie wilde hebben. Hij had geen dagen meer werd er gezegd. Nee moet je niet met je vriendin in de grote vakantie ook nog eens een week naar Turkije gaan. Hij liegt waar je bij staat en ook waar de jongens bij staan. En dat vind ik nog het ergste van allemaal. Maar ja zegt weer wat over hem.

Nou ik ga stoppen met mn klaagblog

Sorry sorry sorry

liefs

the 3 lady's