Ziekenhuis en feestdagen

Daan moet dus zeker nog tot maandag blijven en miss opereren ze zijn plassertje morgen al maar dat zien we dan wel weer. (zie vorige blogs) Vorig jaar lag mijn moeder in het ziekehuis met kerst door een zware operatie die haar bijna fataal werd en was het dus geen gezellige kerst voor ons en net wij zijn zo into kerst - we genieten er zo van dat kerst voor ons zelfs belangrijker lijkt dan onze verjaardagen - dus ik hoop, duim, bid dat onze kleine man met kerst thuis is

Het volgende baalpunt waar ik mezelf wel voor door de kop kan schieten is het feit dat ik heb toegezegd om woensdag alweer aan het werk te gaan - leek me financiel beter maar uiteindelijk besef ik nu dat je die weken moederschaprust niet zomaar krijgt - dus hier zit ik dan, met men kleine man in het ziekenhuis, ik weet niet wanneer hij naar huis mag, men prinsesje die ik zo mis en die zich ff niet lekker in haar vel voelt want ofwel is papa ff weg ofwel mama en oooh waar is men lieve broer nu toch, en ik dat woensdag weer aan de slag moet - ik laat ff men hoofd hangen, ik jank ff heel fel want wat voel ik mij rot