Weer een update!

Poe poe,

Ik ben 2 en ik zeg nee, ik ben 3 en ik doe het nog steeds niet!

Nou dat is hier dus het geval. Onze oudste dochter is gisteren 3 jaar geworden! Hele leuke dag gehad hoor, leuke mensen over de vloer! Maar jeetje wat luisterd ze slecht zeg, eigenlijk helemaal niet. Ze luisterd eigenlijk het slechtste als wij allebei thuis zijn, nou dat wordt nog wat dan aangezien we allebei vakantie hebben de komende twee weken.

Maar goed, verder gaat hier eigenlijk alles goed! Jongste spruit is ook alweer 8 maanden en het gaat eigenlijk allemaal wel weer soepel. Wel grappig want mijn schoonzus heeft net een tweede en zij weet totaal niet waar ze moet beginnen als ze alleen met de twee kids is, zeker niet als ze ze alleen in bad en bed moet doen. Dit was ook iets waarvan ik overtuigd was nooit alleen te kunnen, maar het is nu net alsof ik niet beter weet. Echt je groeit er in! Wel heerlijk om te weten dat ik niet de enige ben die dat ook gehad heeft.

Een aantal maanden geleden had ik nog een aantal blogs geschreven met de mededeling dat het gewoon k*t ging, maar nee dat heb ik niet meer. Oke, ik heb echt wel momenten waarop ik alles en iedereen achter het spreekwoordelijke behang kan plakken, maar ja wie niet? Degene die dat niet hebben, liegen.

Ik kan ook echt niet tegen cliches! V-R-E-S-E-L-I-J-K! Kom je bij mij met de opmerking: 'Dat hoort er allemaal bij!' dan ben je bij mij aan het verkeerde adres! Ik vind dat zo'n dooddoener! Het is volgens mij ook iets om jezelf op de been te houden denk ik. Iedereen doet er maar aan mee, maar waarom in hemelsnaam? Mag je als je moeder bent niet even in zak en as zitten als je een piep nacht achter de rug hebt?! En dan die opmerking er achteraan, oeh!

De nachten hier zijn eigenlijk nog wel piep, maar ja het went wel. Kijk leuk is anders en 's nachts kijk ik de jongste echt groot, aangezien de kans dan steeds groter wordt dat ze dan wel doorslaapt. Maar als je dan met wallen tot op je knieen op je werk verschijnt (of waar dan ook) en alles doet zeer van het weinig slapen en er komt dan zo'n cliche langs je oren, dan kun je ze wel wat! Ik haal dan altijd mijn schouders op en zeg: 'Ja wat wil je nou, hier heb ik toch niets aan?' Meestal schrikken ze dan wel. Het zijn ook meestal de mensen zonder kinderen of degene met kids van 16+ die je op zaterdag en zondag uit bed moet schoppen.

Zo dat was lekker van de hak op de tak....ook weleens lekker! Ik ben klaar met zeuren....hihi