Meiden ik heb weer een oppepper nodig!

Zwanger zijn is iets moois, je zou er van moeten kunnen genieten, maar mij lukt dat nog niet. Nog 6 hele dagen tot de eerste echo en de dagen gaan steeds langzamer. De angst dat er wel iets zit, maar niet verder is gegroeid (MA) of dat er alleen een vruchtzakje te zien is die lekker verder groeit zonder iets erin. Ik kan het niet helpen, ik probeer regelmatig mijn gezonde verstand erbij te halen. Ik denk dat ook echt weleens van: Het is zoals het is en ik kan daar niets aan veranderen. Dat is natuurlijk helemaal waar, maar die angst overheerst. Het is ook te mooi om waar te zijn toch? Van onze dochter in 1 ronde raak en nu weer... Oke we kunnen natuurlijk gewoon super vruchtbaar zijn en die angst had ik trouwens bij onze dochter ook heel erg, maar nog 6 dagen wachten wat een lange rit. Voor de meiden die veel langer als ik zwanger proberen te raken is het nog veel langer, ik weet het! Maar dit voelt voor MIJ een eeuwigheid.

Mijn klachten zijn nu ook anders dan bij mijn dochter. Ik ben heel erg moe, heel de tijd honger, en 's ochtends na het eten licht misselijk (de rest van de dag niet), grotere borsten (zijn niet pijnlijk). Oke en heb natuurlijk knalpositieve testen gehad. Temperatuur blijft hoog.

Gisteren bij de VK geweest voor een intake en heb daar ook mijn angsten uitgesproken. Ze wilde dat ze iets voor me kon doen, maar een echo was echt te vroeg zei ze. Met 6 weken is de kans op een kloppend hartje niet zo groot en dan zou ik me nog ongeruster maken. Maar ik wilde zo graag iets zien! Gewoon dat het klopte met de zwangerschapsduur, zoiets. Het hartje van onze dochter klopte ook nog niet met 6.3 weken, maar ik zag wel dat er iets gaande was!

AAAAAAAAAAAAAAAAA Ik word gek van mezelf. Kunnen jullie me (nogmaals) oppeppen?