Bevallingsverhaal

De dagen voor de uitgerekende datum voelde ik mezelf al wel
anders dan anders…Maar ja ik dacht dat ik het mezelf inbeelde, omdat de
uitgerekende datum naderde.

Maandag 6 september stond ik om 08.15 op en voelde iets
langs mijn benen stromen! Ik rende dus naar het toilet en mijn broekje was nat
en vlokkerig geel. Eerst dacht ik aan slijmverlies, maar ik had toch eventjes
met de VK gebeld. Ik moest het een uurtje aankijken en dan terug bellen. Dat
heb ik dus gedaan, maar er bleef af en toe wat ‘slijm’ komen. Ik heb dus terug
gebeld en uitgelegd dat het geel bleef. Ze zou er over een uurtje zijn om toch
even wat te controleren. Ik ben dus lekker onder de douche gesprongen en kreeg
onder de douche last van lichte menstruatie krampen. Maar ik gaf er eigenlijk
geen aandacht aan…Na het douchen moest ik naar het toilet en ja hoor daar was
de slijmprop, een echt schoolvoorbeeld! Ook de VK was ondertussen aangekomen en
die wist bijna zeker dat onze kleine meid in het vruchtwater had gepoept. Ik
moest dus naar het ziekenhuis, maar dat waren we toch al van plan!

 Aangekomen in het ziekenhuis, loop ik de afdeling
verloskamers binnen. Ik mag de kamer in en om 11.30 krijg ik een infuus met
weeën opwekkers. En die beginnen aardig snel te werken! Wat een irritant gevoel
was dat zeg een wee, maar ze werden natuurlijk sterker en ik lag echt in mijn
eigen wereld een wee weg op te vangen. Na 3 uur had ik nog maar 1 cm
ontsluiting, wat vond ik dat erg zeg!

Uiteindelijk heb ik toch voor een ruggenprik gekozen. Om 15.00 mocht ik naar boven voor de ruggenprik. Die worden in de uitslaapkamer
gegeven, dus er waren veel meer mensen! En ze hadden mij nog te vroeg naar
boven gestuurd ook, lag ik daar met hevige weeën tussen de mensen die niet
allemaal sliepen haha! Uiteindelijk kreeg ik de ruggenprik om 4 uur, wat een
heerlijk spul is dat zeg! Je voelt je buik helemaal hard worden, maar je voelt
helemaal niets meer van een wee! Helaas duurde dit genot maar twee uur, want
daarna kwamen ze er dwars doorheen! Ik kreeg een weeënstorm en ik kreeg ook rug
weeën. Ik kon wel janken, zeker toen de gynaecoloog om 18.30 zei dat ik nog net
geen 3 cm ontsluiting had. Afwachten dus en vooral de weeën opvangen….Om 21.00
werd er nog een keer gekeken naar mijn ontsluiting, maar er zat helemaal geen
beweging meer in. Ondertussen had de gynaecoloog op de CTG al gezien dat onze
meid het een beetje ‘benauwd’ ging krijgen en hij kwam dus langs om dit te
vertellen. Hij vond het beter om haar met een keizersnede te gaan halen! Die
had ik helemaal niet aan zien komen! Ik had mezelf helemaal ingelezen over een
normale bevalling, ik had alle scenario’s al in gedachten, maar deze niet! Ik
heb het nog wel een uur aangekeken of er nog meer ontsluiting kwam, maar dit
was niet het geval.

Ik werd om 23.00 klaar gemaakt voor de keizersnede. Ik kreeg
weeën remmers toegediend, dan is het net of je een hartaanval krijgt! Je krijgt
echt een opgejaagd gevoel.

In de OK kreeg ik een ander soort ruggenprik en al snel
voelde ik niets meer in mijn onderlijf. Maar ik werd ook erg misselijk en licht
in mijn hoofd. Mijn bloeddruk daalde best hard en ook daarvoor kreeg ik weer
medicijnen toegediend! Ik zei dat ik moest overgeven en dan komen ze natuurlijk
met een net iets te klein/smal bakje; ik kotste heel de OK assistent onder en
wel tot 3x toe haha!

Ondertussen waren ze al bezig met de keizersnede en na 10
minuten is onze Isa op 7 september om 01.05 uur geboren! Ze huilde al voordat
ze helemaal uit mijn buik was. Tijdens de keizersnede bleek ook nog eens dat
het een sterrenkijkertje was, dus het was hoe dan ook een zwaardere bevalling
geweest. Daarbij was ze ook 4285 gram en dat is ook best aan de zware kant.

 Nou dit was het in het ‘kort’ haha!

Inmiddels is ze nu alweer 2 maanden oud. Alles gaat prima en
ze slaapt al 4 weken lang door ’s nachts! Het is een prachtmeid, echt een
lachebekkie! Het is onbeschrijfelijk hoeveel je van je kindje kan houden!

Liefs