Sorry even een zeik blog!

Allereerst wil ik wel zeggen dat ik superblij ben met het feit dat ik zwanger ben van ons wondertje. Op dit moment 37+1 om precies te zijn! Er zijn een hoop mensen die in mijn schoenen willen staan en dat besef ik echt heel goed.

Toch ben ik het zo zat! Het zwanger zijn.....Ik ben heel erg moe, slaap slecht ondanks dat ik heel erg moe ben. Ook heb ik hoofdpijn, ben misselijk, mijn gewrichten doen zeer, mijn handen tintelen, polsen doen zeer en ben gewoon niet te genieten! Van de weegschaal word ik ook niet vrolijk meer...Ik weeg nu 82.3 en ben de zwangerschap begonnen met 62.3, er zit dus precies 20 kg aan! Ik heb sinds eind mei in de ziektewet gezeten vanwege mijn rug en daar voel ik me nog steeds enigsinds schuldig over tegenover mijn collega's!

Als mensen me vragen hoe het gaat en ik ben eerlijk krijg ik het antwoord: "Tja je weet waar je het voor doet toch?!" Arggg! Zo cliche en wat heb ik een hekel aan dat antwoord! Natuurlijk weet ik waar ik het voor doe, maar daar heb ik toch helemaal geen reet aan op dit moment!? Daarom zeg ik steeds vaker dat het gewoon goed gaat, maar wel met een vet masker op mijn gezicht! Mensen zitten nu eenmaal niet te wachten op gezeik van een zwangere, tenminste zo ervaar ik dat. Het is net of je verplicht bent om op een roze wolk te leven, 40 weken lang! Nou ik kan dat niet, ik raak zo langzamerhand uitgeput en ik wil gewoon niet dat als onze kleine er straks is dat ik dan eerst nog eens weken nodig heb om zelf te herstellen van de vermoeidheid! Het is namelijk niet zo dat de kleine rekening met jou houd, maar jij moet jezelf helemaal in gaan stellen op een leven met de kleine!

Ik heb even jullie steun/advies nodig....

Liefs Jess

457 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • sunspot

    Meis, je zeikt niet en de roze wolk is echt zwaar over-rated! Tuurlijk is het einddoel fantastisch, tuurlijk heb je het allemaal voor je kindje over, maar ik denk dat er maar weinig vrouwen zijn die echt alleen maar genieten van het zwanger zijn. Vanuit mezelf kan ik je vertellen dat ik het zwanger zijn op zich geen bal aan vind. Tuurlijk wel de momenten dat je een echo hebt of je kindje voelt bewegen, maar al die andere momenten zijn fysiek gewoon zwaar of op z'n minst onprettig

    Zeker op het eind is het gewoon een opgave om de dagen nog een beetje door te komen. Weet nog precies hoe dat was en zie echt niet uit naar die weken.

    Het enige wat je zeker weet is dat het einde in zicht is. Doe gewoon lekker helemaal niks meer en geef toe aan je lamlendigheid. Ik heb de laatste paar weken destijds echt van 's ochtends tot 's avonds op de bank gehangen met allemaal leuke films en series. Geen verplichtingen meer, die zijn even voor alle niet-zwangeren.

    Nog even meid!

    X.

  • st

    Ik kan me voorstellen hoe je je voelt. Elk cliche heb je nu ondertussen wel gehoord, en iedereen vindt dat een zwangere vrouw moet genieten van haar zwangerschap. Hoe zwaar deze ook is. Ik heb zelf een erg makkelijke zwangerschap gehad en ook de laatste weken en dagen heb ik toch wel redelijk relaxed doorgewandeld. Als ik even een dipje had hielp het bij mij om me te richten op de leuke dingen die me te wachten stonden. Ik ging dus het kastje van de baby nog eens in en uit ruimen, al zijn kleertjes strijken en netjes opvouwen. Zijn kamertje reorganiseren enz. Ik vond het ook leuk om op internet allerlei informatie op te zoeken over zwanger zijn, de bevalling en de eerste weken met mijn kindje. Op een één of andere manier hielp me dit om het weer even positief te zien allemaal. Misschien helpt jou dit ook.
    Vind ook iemand tegen wie je lekker ´mag´ klagen, wie je kan smsen ook al is het midden in de nacht. Het liefst iemand die ook zwanger is want die begrijpen je veelal beter en kunnen je steun bieden. Ik was tegelijk zwanger met mijn schoonzusje, we belden elkaar soms elke ochtend om te vertellen hoe zwaar de nacht wel weer niet geweest was ;) heerlijk!

    Je bent nu ruim 37 weken zwanger, je kindje kan elk moment geboren worden! Al is het natuurlijk beter dat hij/zij nog even lekker blijft zitten. Maak een kalender waarop je elke dag een streepje zet, na 7 streepjes ben je weer een week verder, en dichterbij de geboorte van je kind! Zodra je kindje er is ben je wel vermoeid ja, maar maak je er geen zorgen over dat je te vermoeid bent hoor.. je liefde voor je kindje, en de roes waarin je zit als hij of zij eenmaal geboren is, slepen je door de eerste weken heen. Komt helemaal goed!
    Hou je hoofd koel hé ;) het is een hele prestatie om een kind te dragen hoor!

  • MerelO

    Zo herkenbaar! Ik had het aan het einde ook zo ontzettend gehad, elke ochtend weer teleurgesteld wakker worden omdat er die nacht weer niets is gebeurd... Maar ja, het gaat echt gebeuren en dan ben je alle typische zwangerschapskwaaltjes heel snel kwijt. De vermoeidheid duurt nog wel even, want ja, met zo'n kleintje zijn de nachten niet echt lang. Mijn vriend en ik vullen elkaar daarin gelukkig heel goed aan...als hij een keer ontzettend moe is, ben ik er voor de baby en andersom ook. Ik was zo gefrustreerd vlak voor de bevalling, want ik sliep ook heel beroerd en dan mensen maar zeggen dat het is om je voor te bereiden op hoe het zal zijn als de baby er is, want dan slaap je ook minder. Ik denk dan altijd; 'rot op, dan heb ik dus nu mijn slaap extra hard nodig, want straks lukt het niet meer'. Helaas schijnen veel mensen dat niet te begrijpen. Mijn zoon was ook nog ruim een week te laat en dan zijn er ook altijd mensen die met de cliché opmerkingen komen; 'er is er nog nooit 1 blijven zitten hoor'. Grrr, dat weet ik, maar ik ben ook nog nooit zwanger geweest, dus wie weet ben ik de eerste waar het wel bij gebeurt...
    Laatste loodjes zijn enorm zwaar en je weet waar je het voor doet, maar dat maakt het niet makkelijker. Zet maar lekker een masker op voor de mensen die het niet begrijpen en vertel hier maar hoe je je echt voelt, denk dat veel mensen precies weten hoe je je voelt! Succes de komende weken!

  • second-time

    Ik herken het. Ben nu 36 weken zwanger, 24 kilo zwaarder en ben er helemaal klaar mee!!

  • Blij-eitje

    Je hebt helemaal gelijk, als ze vragen hoe het met je gaat kunnen ze ook een eerlijk aangepord verwachten, maar dat willen de meeste natuurlijk niet horen haha. Ik hoop voor je dat je kleine niet meer zo lang op zich laat wachten!! Succes en sterkte nog met de echte laatste loodjes, ennuh af en toe gewoon ff lekker van je af mopperen in je blog haha ;-)
    liefs xxx