NOD, dag 4, dus niet.

Kom vandaag online om verslag te doen aan mijn BB vriendinnen, zie ik dat mijn inbox uitpuilt van allerlei lieve berichtjes. Wat zijn jullie toch allemaal één voor één schatten van mensen zeg!!!

Ga jullie ook niet langer in spanning houden en vertellen hoe het van gisteren tot vandaag is verlopen. Zoals ik al vertelde, had ik gisteren na thuiskomst wat roze afscheiding wat naderhand dus overging in bruin, dus oud, bloed. Maar het was heel weinig en maar van korte duur. Hoofdpijn hield aan van de dag ervoor en werd alleen maar erger. Heb gisterenavond nog flink geklust, ondanks die hoofdpijn. Nieuwe gordijnen moesten worden opgehangen bij ons meisje haar slaapkamer en we hebben haar bed en meubeltjes anders gezet. Daarbij meteen haar kamer maar weer even heel goed gepoetst. Rond 11 uur gisterenavond waren we klaar. Mijn hoofdpijn had intussen vervelende vormen aangenomen, maar durfde niet echt iets te nemen, want was toch niet zeker of ik zwanger zou zijn of niet. Dus heb een gewoon paracetamolletje genomen, na mijn douche, en ben plat gegaan. Heb toen tot een uur of 2 geslapen. Toen ik wakker werd, was mijn hoofdpijn een flink stuk gezakt en heb ik met mijn mannetje nog wat tv gekeken. Nog een keer gaan plassen en tot mijn verbazing nog steeds niets. Was bij dat klein beetje oud bloed gebleven. Iets wat ik dus niet ken van mijn menstruatie, dat zet eigenlijk gelijk door. Dus voorgenomen 's morgens toch de test te doen, als het zo zou blijven. 

Nou, veel nachtrust hebben we niet gekregen. Om 4 uur werd ik wakker gemaakt door een bloedzuigende rotmug, voor de zoveelste keer deze week. En gek genoeg, moeten ze altijd alleen mij hebben. Schijn lekker bloed te hebben, hahahaha. Mijn man werd ook wakker en hebben dus opnieuw de tv aangezet, hopend dat rotkreng te kunnen ontdekken zodat we hem konden elimineren. Maar helaas was het kreng ons te slim af. Maar weer tv uit, en proberen te slapen. Maar na 15 minuten hoorde ik het gezoem weer. Heb toen, om mijn man lekker zijn nachtrust te gunnen, mijn kussen genomen en ben naar onder gegaan. Kon niet meer slapen en omdat het inmiddels een uur of half zeven was en ik ontzettende drang had om te plassen, dacht ik maar meteen de test te doen. Gewapend met plastic bekertje en test ging ik naar de wc. Plaste in het bekertje en zeg meteen dat er een rare kleur plas was. Maar eerst even afvegen, om te kijken of het geen bloed is. En jawel hoor. Ben dus hartstikke ongesteld geworden. Wat heeft mijn lichaam mij deze week toch een beetje voor de gek gehouden. Met vlagen die misselijkheid, het maagzuur, soms wat duizeligheid, waren dus toch geen tekenen van zwanger zijn. Had het ook eigenlijk moeten weten, denk je dan achteraf, zeker wat betreft mijn borsten. Die gaven geen enkel teken van zwangerschap. En ja, ik weet dat niet iedereen dat heeft, Maar ik had het bij beiden zwangerschappen, dus weet eigenlijk wel zeker dat het zo moet zijn bij mij. Heb de test dus ingepakt kunnen laten, hopelijk voor een later moment. Ik ben zeker teleurgesteld, want had toch ineens mijn twijfels en goede hoop, maar ben niet verdrietig. Wist immers dat ik niet zeker kon zijn en had mijn reserves tot het laatste moment. Op weer naar de volgende ronde. Misschien helpt dit om er weer wat nuchterder in te gaan staan, zodat ik er toch wat minder mee bezig ben. Weer even met beiden beentjes op de grond gezet. Maar zoals jullie onderhand wel van me weten, blijf ik positief. Heb nog genoeg rondes die ik mag gebruiken, dus hoop is er zeker nog. 

Dus de spannende dagen zijn voorbij en ik ga met alle moed weer de volgende rondes in. Heb me ook voorgenomen, om niet meer uit te gaan van mijn ei, want dat heeft dit keer zeker niet gelopen zoals het ander loopt. Als ik ergens op kon bouwen, dacht ik was het mijn luteale fase, maar ook daar veranderd nog wel eens wat in. 

Meiden, wil jullie allemaal ontzettend bedanken voor het medeleven. Heb in mijn eigen omgeving eigenlijk niemand waar ik dit alleamaal mee kan delen, buiten mijn man en dochter natuurlijk. Maar mijn meisje zal ik niet meer meteen op de hoogte stellen, mocht het nog een keer gebeuren, want wil haar meerdere teleurstellingen besparen. En ik vind het toch heel fijn mijn verhaal met vrouwen te kunnen delen die met dezelfde gevoelens en onzekerheden zitten als ik. Dus nogmaals ontzettend bedankt, voor het lezen en het steunen. 

Liefs Sweety.