Mooie duidelijke eisprong!!

Eindelijk ben ik gerustgesteld. Heb er weer het volste vertrouwen in. Mocht afgelopen zaterdag weer naar de gyn voor een follikelmeting en wist toen nog niet dat die te zien zou zijn. Had wel al vanaf donderdag wat zeurderig gevoel bij mijn eierstok. Voor mij herkenbaar, maar na alles wat er met je lichaam gebeurd na een mk, ben je niet meer zo zeker van je zaak. Zeker niet omdat ik hem een dikke week voor mijn laatste menstruatie ook gevoeld heb, maar de gyn zei dat dat niet kon. Daar ben ik dus nu ook niet zo zeker van. Durf nu zo erop te vertrouwen dat ik zo goed als zeker weet dat het wel zo is geweest. Nou, ik had dus echt wel gelijk, want zaterdag was er dus een follikel van 10 mm te zien. Volgens gyn zou het ongeveer 2 mm per dag groeien, en met ongeveer 18 mm kunnen springen. Dus ik kwam op woensdag/donderdag zo'n beetje uit. Dinsdag en woensdag voelde ik al dat de pijntjes toe begonnen te nemen en wist ik gewoon dat het in orde zou komen. Donderdagmiddag na stoelgang zag ik een behoorlijke sliert hangen en toen ik die tussen mijn vingers nam, zag ik dat hij helder was en heel draderig. Donderdagavond werd de pijn nog iets erger, zelfs erger dan ik ooit heb gehad. En vanmorgen bij wakker worden nog steeds. Lijkt wel of alles na de mk wat gevoeliger aanvoelt. Toen ik vanmiddag na het toilet ging zag ik dat het slijm wit was, dus was voor mij bewijs dat eisprong had plaats gevonden. En de pijn is nu ook zo goed als weg, dus mijn lichaam heeft me heel duidelijk laten voelen dat alles weer gaat zoals het hoort. Sta er eigenlijk wel van te kijken dat het met mijn leeftijd nog allemaal zo mooi te volgen is. En zo volgens het boekje loopt. Tis ook mooi om zo bewust te zijn van wat je lichaam doet. Heb er vroeger allemaal niet zo bij stilgestaan, maar weet nu hoe fijn het is alles te kunnen herkennen, zodat ik ook weet wanneer het klustijd is. Al heb ik daar deze keer niet optimaal van gebruik gemaak. Zal een wonder wezen als het raak zal zijn. Heb twee halfslachtige pogingen gedaan, dus ga ervanuit dat het niet zo is. Mannetje was niet helemaal in orde, dus wilde hem ook niet pushen, al doet hij het met plezier. Maar ik vind het moet ook leuk blijven. Vond het al hartstikke lief dat hij vanmorgen nog zei toen ik vertelde van de pijn en dat ik zeker wist dat de eisprong nu bezig was, dat hij vroeg of er nog geklust moest worden dan. Maar heb het lekker voorbij laten gaan. HIj heeft op dit moment behoorlijk veel pijn. Gaan er volgende maand wel weer goed voor bezig. Weet nu toch dat ik weer op mijn lichaam kan vertrouwen. Voel me ook hartstikke happy. Al steekt af en toe wel het gevoel op van wat als. Ik zou nu over de 14 weken zijn geweest en al een beginnend buikje hebben gehad. En dan komt ook de angst heel even om de hoek kijken, van wat als het mijn laatste kans was. Maar wil daar niet stil bij blijven staan. Zeker niet omdat ik aan de ander kant ook het gevoel heb dat het nog voor ons wegggelegd is. Dat gevoel is heel sterk en dat wil ik vasthouden. Ga ik ook zeker doen. Maar ja, ben een mens en een mens heeft nu eenmaal zijn angsten, die af en toe om de hoek komt gluren. Maar voor nu ben ik hem weer even kwijt en vertrouw ik erop dat mijn lichaam mij niet in de steek zal laten, net als het nu niet doet. Dus op naar de volgende ronde. Kan niet wachten om ongi te worden. Eigenlijk liever niet natuurlijk, maar ja, weet dat ik deze ronde niet alle kansen volop heb benut. Maar zal het bij de volgende ronde zeker wel doen, en dan maar afwachten. Gaat een spannende tijd worden.............Hopen op een mooi einde.