Bevalling 2-10-2019

Hoi dames,


Wilde toch nog even het laatste stukje van mijn zwangerschap en de bevalling delen via deze blog. Met 35 weken zwangerschap bleek ik bij controle vk een hoge bloeddruk te hebben, doorgestuurd naar ZH. Bloeddruk was zo rond de 145/95...te hoog dus. Toen 24 uurs urine opgevagen en eiwit bleek ook verhoogd.


Had dus pre eclampsie (zwangerschapsvergiftiging) en kreeg te horen dat zij mij zouden inleiden met 37 weken, dat was wel een gek idee. Vond het jammer dat ik niet in bad mocht bevallen (dit wilde ik heel graag), maar alles voor onze veiligheid. Ik werd opgenomen in het ZH en moest daar bijna een week blijven. Er werden elke dag meerdere CTG' s gemaakt, de kleine maakte het gelukkig nog goed. Het weekend mocht ik naar huis met thuis meting van CTG, die moest ik zelf maken en doorsturen naar de afdeling. Die dinsdag ochtend moest ik terug komen om het ballonetje voor inleiding te laten plaatsen. Gelukkig hoefde dit niet, ik had al 2 cm ontsluiting. Die nacht heb ik denk ik 2 uur geslapen (was super verkouden) en moest ik om 5.00 bellen of er plek was die ochtend of dat het iets zou worden uitgesteld. Gelukkig hadden ze plek en mochten wij om 6:30 komen...spannend!!


Eenmaal in het ZH werd gelijk het infuus aangesloten, bloed afgenomen,vliezen gebroken en werd er iets op haar hoofdje geplaatst om de hartslag in de gaten te houden. Op dat moment had ik nog steeds 2 cm ontsluiting. Mijn moeder was er denk ik rond een uur of 8, die zou ook bij de bevalling zijn samen met mijn man uiteraard. Ik denk dat ik rond 9 uur lichte weeen begon te voelen, aslof ik ongesteld zou worden, zo voelde het een beetje. Tussen 10 en 11 kreeg ik wel flinke weeen, deze kon ik goed weg puffen maar het werd wel steeds pijnlijker. Tussen 11 en 11.30 kreeg ik een weeen storm denk ik, ik kreeg veel weeen achter elkaar en kon bijna niet meer op adem komen tussendoor, leek ook al persdrang te hebben. Om 12.00 wilde de vk kijken hoeveel ontsluiting ik had, ik had dit uitgesteld omdat ik niet teleurgesteld wilde raken als het nog maar een paar cm zou zijn. De vk voelde en reageerde heel verbaasd: Je gelooft het niet, maar ik ga het je toch zeggen.. je hebt volledige ontsluiting!! Wauw... ik geloofde het idd niet en vroeg echt HUH...bedoel je 10 cm?? Ja zeker, zei ze. Uiteindelijk heb ik 18 min geperst en is om 12:58 onze dochter Tess geboren op 2 oktober.


Het viel mij heel erg mee de bevalling, ik denk ook omdat het zo snel ging allemaal. Moest wel 2 of 3 hechtingen maar dit is super snel hersteld. De week na de bevalling vond ik wel heel pittig, ik zat aan 3 verschillende med om mijn bloeddruk omlaag te krijgen, hierdoor veel bijwerkingen w.o. beetje 'depri' en zwaar gevoel, wat heel gek klinkt als je net een prachtige dochter hebt gekregen. Wat was ik blij dat ik met die troep mocht stoppen (na 3 weken).


Nu heeerlijk genieten van onze mooie meid, woensdag alweer 13 weekjes oud!! <3


x Suuz

1502 x gelezen, 3

In Zwangerschap

reacties (0)


  • Mama-van-2-prachtige-dametjes

    Ik wou dat ik zo'n bevalling mee kon maken. Die van mij was een horror bevalling alles ging mis en ik heb er in totaal 4 dagen over gedaan

  • Lama94

    Die bloeddruk medicatie is echt troep. Ik zat aan 'maar' één soort, volgens de gynaecoloog een vrij hoge dosis. Had ook echt last van de bijwerkingen. Ze putte mij totaal uit. Ik kon ook lastig bij mijn blije gevoelens. 19 oktober ben ik bevallen en zo blij dat die troep weer uit mijn lijf is. Morgen naar de dokter weer bloeddruk meten. Twee weken geleden was hij nog te hoog. Hopelijk is hij gedaald anders willen ze weer met medicatie starten.

    Fijn dat de ontsluiting goed vorderde!

  • Suuz03

    Ja echt erg he.. Ik had methyldopa, 3x per dag 300 mg, was opgehoogd in het ZH.. en nog 2 andere van welke ik de naam even niet meer weet.

    1 voordeel..bij een volgende zwangerschap (van dezelfde man) is de kans heel klein dat je het nog eens krijgt of dan een lichte vorm. Dat heeft de vk gezegd. Omdat je lichaam nu het DNA 'herkent'. Hoop dat je er snel vanaf mag. Voor mij was het een wereld van verschil na 24 uur te stoppen.

  • Lama94

    Ik had ook methyldopa 3x 750. Bij elke ophoging weer een opname. Gelukkig mocht mijn man blijven slapen. Ben er nu bijna een maand vanaf. Vandaag hoor ik of ik weer moet starten of ze het nog even aankijken.

    Wanneer ik bij een eventuele volgende zwangerschap met een lage bloeddruk start mag ik gewoon naar de verloskundige. Fijn dat de kans op herhaling klein is. Het gaf mij een hoop stress en zorgen.

  • Suuz03

    Oké.. en moet je er weer mee starten?

    Hoeveel weken was jij zwanger toen je dat te horen kreeg? Ik was gelukkig al op het einde van mn zwanger schap maar ik maakte me wel een beetje zorgen. En in het ZH liggen geeft mij gewoon stress. Dit was de eerste keer in mn leven dat ik in het ZH was opgenomen..bahh

  • Lama94

    We wachten het nog een maandje af. Ik heb aangegeven dat ik liever niet weer wil starten. Ik wil mijn lijf de tijd geven om het zelf op te lossen. En vooral niet die troep in mijn lijf. Hopelijk daalt mijn bloeddruk in die maand iets, anders moet ik er toch eens over na gaan denken.

    Ik was 33 weken, met 34 weken de eerste opname en met medicatie gestart. Ik mocht niet eens meer naar huis om kleding op te halen, gelukkig was mijn man mee want het was echt even schrikken. Dat was ook mijn eerste opname ooit. Bij de eerste zag ik er de lol nog wel van in, soort van. Ik had wel zorgen om de baby maar was gefascineerd hoe dingen in het ziekenhuis gaan. Ik had opeens bijna geen zeggenschap meer over mezelf, dat was bevreemdend en van de ene gynaecoloog mocht ik wel naar buiten en die de dag erna was mocht ik niet naar buiten en van degene die er de dag daarna was moest ik zo snel mogelijk naar huis. Het was heerlijk dat er gezond voor mij gekookt werd en mijn man vond het ziekenhuisbed erg leuk om mee te spelen, de verpleging klopte standaard niet aan. Natuurlijk kwamen ze net binnen terwijl hij het bed in een onmogelijke stand had gezet of wanneer ik een o zo nodige knuffel kreeg. Niet terwijl we heel normaal een potje aan het kaarten waren ofzo.

    Mocht er bij jou ook iemand op de kamer blijven slapen? Ik vond het heel fijn dat ik er niet alleen hoefde te zijn. Met hoeveel weken was jou eerste opname? En groeide jou baby nog wel goed? Mijn zoontje groeide steeds boven gemiddeld en de laatste maand onder gemiddeld. Hij woog bij geboorte nog net geen 3 kilo terwijl ze voordat ik een hoge bloeddruk kreeg dachten dat ik een flinke baby zou krijgen. Hij is gelukkig wel gezond en ondertussen ook flink aangekomen :)

  • Suuz03

    Ja snap zeker dat het schrikken is. Fijn dat je man mocht blijven slapen.

    Bij mij mocht dat wel na de bevalling maar er voor niet, lag toen in een ander soort kamer zonder extra bed.

    Ik was 34 weken toen ze er achter kwamen geloof ik. Met 35 weken bijna een week opgenomen geweest en toen ingeleid met precies 37 weken.

    Mijn kleintje had geen groei achterstand. Bij geboorte woog ze 3228 gram, dus een prima gewicht voor mrt 37 weken zwangerschap.

    Ze had een apgar score van 10. De eerste week was ze wel 10 procent afgevallen, ze zag te geel en haar temp bleef vrij laag.

    Het ging allemaal nog net. Nu rond de 5.5 kilo.

    Gelukkig is alles verder goed gekomen maar het is geen fijne afsluiter van een prima zwangerschap.

    Ik hoop dat je die med niet meer hoeft te krijgen 🤞🏻

  • Lynn.x3

    Mooie snelle bevalling! ☺

    Mijn dochter is 1 oktober geboren 🙈

  • Suuz03

    Oh wat leuk, gefeliciteerd nog!

    Hoe ging jouw bevalling?

  • Lynn.x3

    Iedereen noemt het :

    Het mutsje verhaal..🤭

    Het begon op 31 augustus, rond 20:00 uur 's avonds steeds om de 10 minuutjes krampjes wat nog geen 20 seconden aanhield. Op een gegeven moment was het 23:40 en ik wou slapen, althans dat wou ik tot ik de tas nog even wou controlen dat ik alles erin had voor de baby tot mijn verbazing was ik het mutsje kwijt met de naam van mijn dochter voor na de bevalling.. tot 1:30 gezocht naar het mutsje.. niet gevonden.. slechte nacht gehad want bleef om de 10 minuten krampjes houden en dromen over het mutsje .. volgende ochtend dacht ik ineens dat ik de dag ervoor de prullenbak in de badkamer leeg haalde en het mutsje tegelijkertijd na beneden deed, dus ik in de otto gekeken en jahoor daar lag het mutsje tussen de BBQ resten van de dag ervoor 😔ik helemaal overstuur met inmiddels om de 7 minuten weeën.. huilend aan mijn man vragen als hij even naar duitsland wilt gaan en het zelfde mutsje even wou ophalen (45 minuten heen en 45 minuten terug)😅 omdat ik zo verdrietig was ging hij rond 14:20 uur erheen en om 15:00 uur belde ik hem dat hij naar huis moest komen want de weeën waren ineens om de 2 minuten en heel heftig.. (gelukkig had hij het mutsje) toen hij thuis was moest ik nog snel het mutsje gaan wassen met de hand .. rond 5 uur in het ziekenhuis aangekomen en 1 uur aan de ctg gelegen te hebben gingen ze even kijken of ik ontsluiting had, jahoor 6a7 cm al.. op de verloskamer nog gevraagt of de verwarming aan kon zodat het mutsje droog zou zijn voor de kleine er is hadden ze nog een kruik gemaakt speciaal en het mutsje erom heen gewikkeld.. verder de hele tijd heen en weer lopen, toen braken mijn vliezen ineens om 22:01.. toen gelijk ook 10 cm onsluiting en kreeg gelijk persdrang en 22:18 is onze dochter Sophia geboren🥰

    Uit mijn verhaal blijkt wel dat het mutsje met haar naam mij heel erg hoog zat 🙈

  • Suuz03

    Haha wat een verhaal. Wel vervelend dat je er zo mee bezig was, maar wel een goede afleiding. Ging ook ineens heel snel!

  • linaa

    Hahaha wat heb ik gelachen om het mutjes dat zo belangrijk voor je was het was wel een soort van afleiding als ik het zo lees, haha! Zoveel moeite en nog over dromen geweldig gewoon. Dit zou ook echt iets voor mij zijn tijdens het lezen zag ik gewoon voor mij hoe je in de weer was met de muts.