Bevalling verhaal Kaley 05-03-2018

Zondag 4 maart, 41+3 weken zwanger:
Het is een fijne rustige zondag. Vriendlief en Casey zijn de hele dag al aan het gamen en ik lig heerlijk op de bank. Kaley is nog lekker aan het bewegen in mijn buik. Al weken heb ik onregelmatige weeën, maar helaas zet er niks door.
Aanstaande donderdag 8 maart staat de inleiding ingepland en morgen komen ze nog een keer strippen. Inmiddels is het etenstijd en gelukkig heb ik nog geen weeën. Vind het namelijk niet leuk als Kaley op 4 maart geboren zou worden (is mijn zusje namelijk jarig).
Na het eten ga ik weer lekker op de bank liggen om een heerlijk avondje tv te kijken. Zal namelijk voorlopig een van de laatste keren zijn.
Om half 7 krijg ik weer krampen, denk in eerste instantie dat ik naar de wc moet, aangezien ik een behoorlijk vette salami pizza op heb, maar dat was niet. Weer terug op de bank gaan liggen en een app geopend om de weeën bij te houden.
Echte regelmaat zit er na een uur nog niet in maar ze zijn er wel. Toch nog maar verder met bijhouden en ja hoor van half 8 tot half 9 zit er toch wel een regelmaat in. Inmiddels ben ik aan het twijfelen of ik de verloskundige zal bellen, aangezien ik al vaker weeën heb gehad maar na 2 of 3 uur weer verdwenen.
Om half 9 toch maar gebeld en afgesproken dat ik om half 10 in het ziekenhuis zou zijn. Wil namelijk poliklinisch bevallen en had bij Casey een bevalling van maar 6 uur en een 2de komt over het algemeen sneller. Toch wel een fijn idee dat ik niet met weer 7 cm in de auto moet zitten. Mijn vriend had nu nog 3 kwartier om wat spullen op te ruimen en ik heb nog de tijd om Casey om te kleden, zat namelijk al in pyjama, en de maxicosi en tas te pakken. Inmiddels zijn de weeën al wat heftiger en moet ik soms echt steun zoeken.
Om kwart over 9 zitten we in de auto en het lijkt of mijn weeën wegtrekken. Zeg nog tegen mijn vriend zitten we dan voor niks in de auto. Eenmaal bij de ehbo/nachtingang aangekomen zijn er toch wel weer wat weeën. Aangezien het wel een stukje lopen is ga ik toch maar in een rolstoel zitten. Wanneer we boven zijn krijg ik meteen een kamer toegewezen en staat een van de verloskundige mij al op te wachten. (Blijkt het de verloskundige te zijn waar mijn vriend laatst hele discussies mee had).
Binnen 5 minuten zijn mijn schoonouders er ook. Opa om bij Casey te blijven en oma omdat ze graag bij de bevalling wil zijn. Om half 10 keek ze hoeveel cm ontsluiting ik had. Bleek pas op 2 cm te zitten. Ze vertelde dat ze om half 12 zou terug komen om te kijken wat de vooruitgang is. Ze zei dat ze uitgaat van 1 cm per uur. Dat gaat dus de hele nacht duren. Aan Casey gevraagd of hij liever met opa naar hun gaat zodat hij kon gaan slapen, maar meneer wou graag blijven. Gelukkig stonden er fijne stoelen dus we konden daarvan een bedje maken. Opa ging wel naar huis aangezien het nog wel even ging duren.
Tussen half 10 en half 12 worden de weeën toch heftiger en moet mijn vriend mijn onderrug masseren. Vind het wel raar dat de weeën anders aanvoelen dan bij Casey, maar er zit dan ook wel 6 jaar tussen. Tegen half 12 begin ik echt pijn te krijgen dus hoop dat ik al ver ben. Om half 12 staat de verloskundige er weer om te controleren. Wat blijkt, ik zit pas op 3 cm ontsluiting!!! Gelukkig breekt ze vliezen ik de hoop dag het snel gaat doorzetten. Van half 12 tot 12 uur worden de weeën toch wel heel heftig en heb ik enorm veel pijn. Ik weet niet meer hoe ik de weeën moet opvangen maar liggend op mijn linkerzij gaat toch het beste. Inmiddels is de kraamhulp ook gearriveerd.
Tegen half 1 besloten dat ik pijnbestrijding wil want dit ga ik niet volhouden. Baal er wel van want bij Casey ben ik zonder pijnbestrijding bevallen. De verloskundige wil me nog even controleren voordat ze me overdraagt aan de gynaecoloog. Blijk ik pas 4 cm ontsluiting te hebben om half 1....
15 à 20 minuten later staat de verloskundige er met een arts assistent om nog een ctg van een half uur te maken voordat ze me aan een infuus met pompje leggen. Nou dat ga ik echt niet trekken. Inmiddels is het kwart voor 1 en zeg tegen de verloskundige dat ik zo'n druk voel. Ze zou nog een keer voelen. Fijn, weer die hand erin terwijl ik al zo'n pijn heb. Wat blijkt, ik heb volledige ontsluiting en mag gaan persen. Wow what the f. Mijn vriend gauw opa gebeld om Casey op te halen zodat hij niet op de kamer is, maar die neemt niet op. Papa en oma willen er beide bij blijven dus de stoel waar Casey op zat maar omgedraaid met de rugleuning naar mij toe. Gelukkig zit hij helemaal in zijn tablet.
Terwijl de verloskundige de spullen staat de pakken ben ik al met de eerste perswee bezig . Na 3 persweeën en 5 minuten later is mijn kleine meid geboren. Om 00:55 op 5 maart. Terwijl Kaley op mijn buik ligt heb ik een behoorlijke bloeding en krijg gauw een spuit in mijn bovenbeen. In dat eerste uur knipt oma de navelstreng door en krijgen ze mijn baarmoeder er niet uit... Staan ze daar op je buik te duwen terwijl je ligt bij te komen van zo'n snelle heftige bevalling..., maar ze krijgen de placenta er geheel uit. Ben inmiddels 830 cc bloed verloren. Ik word nog gehecht want mijn ene binnen schaamlip is toch gescheurd. Kaley wordt daarna gecontroleerd en aangekleed. Ik krijg eerst 2 beschuiten met muisjes en koffie en water.
Wanneer dat op is mag ik gaan douchen. In de tussentijd is opa gearriveerd, beter laat dan nooit. De kraamhulp helpt me met douchen en wast me. Ik kan gelijk plassen dus mag als we klaar zijn gelijk naar huis. Inmiddels is het half 4 in de nacht. Casey is nog steeds wakker, ik en Kaley zijn aangekleed en zitten te wachten in de rolstoel. Oma pakt de spullen in en daarna gaan we naar huis. Zegt de verloskundige dat ik het super heb gedaan en dat ze niet had verwacht maar dat het een bevalling was van maar 3 uur. (Ze rekenen pas vanaf 2 à 3 cm ontsluiting).
Eenmaal thuis gekomen leg ik Casey in bed. Hij was in de auto in slaap gevallen. Heb ik mijn pyjama aangedaan en ben met Kaley op mijn buik in bed gaan liggen. Was inmiddels al half 5. Om 8 uur stond de kraamhulp al voor de deur, maar heb niet geslapen van de adrenaline.
Ik heb een heerlijke kraam periode gehad. Inmiddels is Kaley 3 weken oud en doet het super goed. Ze is heel tevreden en huilt bijna niet.