Help!!!

Help!!!

Vandaag met 40+3 ben ik in het ziekenhuis geweest ter controle en overleg hoe nu verder...
Op de echo was alles super kindje doet het goed, genoeg vruchtwater etc!
Gelukkig dacht ik, zegt de gyneacoloog (deze had ik nooit eerder gezien mijn eigen had een spoedoperatie) doet u uw onder kleding maar uit ga ik even kijken hoeveel cm ontsluiting u heeft!
Oké, hup ik lig daar en zegt de vrouw 1 cm ontsluiting, oké dacht ik nog..
Ik voel haar wat draaiende bewegingen maken en klaar was het!

Weer aangekleed samen met manlief weer naar het kamertje en zegt de vrouw ik lees dat je niet tot 42 weken wilt lopen...
Klopt zei ik wegens wat er in het nieuws is gezegd en ik heb er zelf gewoon geen lekker gevoel bij en ook mijn 'eigen' gyneacoloog zei dat ze mij wilde inleiden als ik 41 weken was maar hoopte op het spontaan weeen krijgen en vliezen breken!

Deze gyneacoloog zei: ik kan je een ballonnetje aanbieden, zodra jullie kunnen/willen?
Manlief zei donderdag of vrijdag (eigen belang heeft hij 3 weken vrij 😂 en moeten alles regelen voor de meiden en ze erop voor bereiden)

Mijn jongste dochter heeft een beetje last van verlatingsangst van mama, vorig jaar in het ziekenhuis beland terwijl ik haar op bed gedaan had en sochtends was ik er niet en haar vader wel maar toch ze is er zo vanngeschrokken (blinde darm ontsteking)

Nu heb ik af en toe eens een pijntje maar meer niet, verlies iets wat bloed (las dat dat normaal is).
Maar ik ben als de dood voor dat 🎈 iemand ervaring?
Ik moet donderdag 18 uur bellen als er daarvoor niks loos is, moet 19.30 als het past in het ziekenhuis zijn en dan gaan ze dus het 🎈plaatsen, betekend dat ik in het ziekenhuis moet blijven want ik sta onder medisch toezicht of hoe je het ook noemen wilt..
Sochtends gaan ze kijken of het iets heeft gedaan en daarna ........? Geen flauw idee dat hangt van het 🎈 af!

Heeft iemand ervaring, na een inleiding van de eerste, en een spontaan brekende vliezen van de tweede ben ik nu dus super nerveus terwijl ik bij beiden meiden er rustig in ging!
Nu vooral gespannen en nerveus 🤦🏻‍♀️🤷🏻‍♀️

1002 x gelezen, 3

In Zwangerschap

reacties (0)


  • Mamvan6kids

    Ik vond het meevallen hoor. Bij mij om 11u ballon erin, om 22u viel die eruit. Had 3cm ontsluiting maar de baby lag nog erg hoog, dus kreeg de volgende dag een hormoon veter. Om 11.30 erin, om 22u een blakende baby. De weeën begonnen op de hormoon veter, dus zonder infuus😊

  • Superschat87

    Oh wauw! De baby ligt volgens de gyneacoloog al wel ingedaald en vast met het kopje 🤷🏻‍♀️

  • Bloemlotus

    Ik vond het inbrengen van de ballon erg pijnlijk. Om 11:00 uur zat hij er in 1 uur later kreeg ik daar hele heftige en pijnlijke weeen van. Die zwakte pas af rond 16:00 uur, en om 18:10 uur viel de ballon eruit. o

    Bij mij had het niet genoeg gedaan dus moest de volgende dag terug voor een hormoonveter. Om 07:30 uur geplaatst en om 19:30 eruit gehaald, wel vanaf 18:30 veel en regelmatige weeen gehad en ik kreeg een morfine prik om fatsoenlijk nog 1 nacht te kunnen slapen een dag voor de bevalling. Nog steeds niet voldoende.

    De volgende dag genoeg ontsluiting en een gunstige ligging vd baarmoeder voor het doorprikken van mijn vliezen.

    Woe ingeleid dus en vrijdag om 09:00 vliezen doorgeprikt en om 19:13 uur bevallen.. mijn weeen kwamen toen direct op gang en kreeg een weeenstorm en heb toen een ruggenprik gerkegen.

  • Superschat87

    O jeej ik hoop dat het mij bespaard blijft 😬

  • Bloemlotus

    Ik ook! Gelukkig is ieder lichaam anders. Gaat echt goed komen.🙏🏻😘

  • Nog-even!

    Best kans dat dat ballonnetje helemaal niet nodig is joh.... Na het woelen, wat de gyn deed, heb je waarschijnlijk al wat meer ontsluiting...

    Bij mij kwam het vanzelf op gang toen ze de vliezen doorprikten. Vraag sowieso of ze je een uur de tijd geven, na het breken van de vliezen, om te kijken of de weeen vanzelf op gang komen, zonder medicatie

  • Superschat87

    Voor nu is er nog weinig gebeurd geen krampjes of pijntjes of wat dan ook 🤷🏻‍♀️ Had het heel even maar was gauw over beetje bloed verlies maar mag geen naam hebben voor nu heb ik het gevoel dat er niks gebeurd is maar goed zegt natuurlijk niet altijd wat 🤷🏻‍♀️

  • Assiral

    Ik denk dat het meer het “onbekende” is waar je bang voor bent. En dat is logisch.. ik ben zelf ingeleid dmv een ballonnetje en dat stelt niks voor. Je krijgt zo’n eendenbek van onderen en dan plaatsen ze het lege ballonnetje en die vullen ze met water. Zit met een slangetje en plakkertje vast aan je been. Vanaf dat moment is het puur afwachten wanneer hij er uit valt, en dat verschilt nogal. Ik had al 2 cm ontsluiting, kreeg het ballonnetje om 10 uur in de ochtend en hij viel er de volgende ochtend om 8 uur uit. Tussendoor wat lichte menstruatie krampen gehad meer niet.

    Toen het ballonnetje er uit viel zat ik op 3 cm en konden ze mijn vliezen breken en aan dr weeën opwekkers. Wel moet je vanaf dat het ballonnetje er zit in het ziekenhuis blijven en ben je officieel “opgenomen”. Ik mocht wel rond lopen en in het restaurant etc zitten maar mocht het terrein niet af.

    Laat het op je af komen... het komt echt goed!

  • Superschat87

    Ohh super het is inderdaad het “onbekende” maar herken mijzelf er helemaal niet in ben normaal niet zo zenuwachtig en of bang 🤷🏻‍♀️.

    Met de beiden meiden was ik dat namelijk totaal niet ging er gewoon zorgeloos in..

    Best raar eigenlijk ken dit gevoel niet haha!

    Voor nu is er niks gebeurd nog dus wederom maar weer afwachten 😂!

    Bedankt voor het berichtje en dat het wel meevalt is alleen maar een teken dat ik mij druk maak om niks !

  • MamaJL

    Ik denk wel dat het normaal is dat je nerveus bent. Ik werd met de dag nerveuzer bij de vierde. Je hebt echt een soort van beeld van wat er gaat gebeuren, maar je weet het nooit zeker.

    Heel veel succes. Bevallen duurt meestal véél korter dan het genieten van je kindje. Jij kan dit!

  • Superschat87

    🥰 hoop dat alles een beetje goed mag gaan, ik ben blijkbaar toch meer bezig met de bevalling van onze eerste waar alles mis ging wat mis kon gaan!

    Schreeuwde ik bij de tweede nog heel hard dat er een derde zou komen was mijn man er wel klaar mee!

    Ging ik bij de beide meiden er redelijk rustig en zorgeloos in ondanks de nare ervaring van de eerste, benauwd mij alles nu zo..

    Manlief zegt dat het komt omdat ik ouder ben dus meer weet wat er fout zou kunnen gaan..