Even mijn `ei` kwijt

Ik moet even mijn ei kwijt, hah 'ei kwijt'... het ironische is is dat ik afgelopen maand geen duidelijke ovulatietest in handen had en dus niet weet of ik mijn 'ei' wel kwijt ben... Eind augustus zijn we gestopt met de pil, man wat vond ik het spannend. Ik had nog 1 strip, die wilde ik eigenlijk gewoon afmaken. Onze eerste vrienden verwachtten hun kindje in januari en dan gaat het toch wel kriebelen. En we hadden intussen een huis gekocht: genoeg slaapkamers. Alleen mijn baan putte me uit en zat ik in een reorganissatie. Ondanks dat toch gekozen om ervoor te gaan. In de herfstvakantie werd ik gevraagd door een oud werkgever (waar ik eerder tijdelijk werkte als uitzendkracht) of ik in een vaste functie terug wilde komen. En zo startte ik per januari bij mijn nieuwe werkgever. Als ik nu zwanger zou zijn, zou ik dat niet zo tof vinden voor mijn werkgever. Maar we bleven er gewoon voor gaan. Ik moest wel weer een beetje mezelf worden: ik was uitgeput, ondanks dat ik een paar maand thuis had gezeten ivm de reorganisatie die me bijna fataal werd, was ik uitgeput. Nieuwe werkgever heb ik er niets over verteld, ik zou me wel weer redden. We hebben een fantastisch oud en nieuw gevierd in ons nieuwe huis met schoonfamilie en vrienden. Wat mijn grootste wens was: een dikke buik! zei mijn vriend. Ik voel me ook weer lekker mezelf; rustiger, happy en alles staat op de rit. Inmiddels is het maart en er is nog niets gebeurd in mijn buik. Een regelmatige cyclus; 28-28-30-30-29. Vanaf maand 2 temperaturen en vanaf maand 5 ovulatietesten. Het beheerst me. Inmiddels zijn andere vrienden ook zwanger; precies op de dag dat ik erachter kwam dat ik weer ongesteld was geworden. Heb geduld. Mijn nieuwe mantra. Inmiddels zit ik op cd 32, ben ik 4 zwangerschapstesten verder (negatief) en weet ik nog niets.... Vanochtend keek ik op mijn temperatuurgrafiekje en zag ik dat BB cd 20 heeft gemarkeerd als eisprong. Dat is 4 dagen later dan normaal, dus alles zou een stukje opschuiven als ik het zo redeneer. Heb geduld. En heb vertrouwen. Maar ik werk ook als vrijwilliger op een kinderboerderij en heb me ook opgegeven voor de lammerenwacht. Nee, niet echt handig als je zwanger blijkt te zijn ben ik erachter gekomen toen ik even wat googelde. Gister ochtend stond ik op de planning voor een halve dag bij de kinderboerderij: heb me ziek gemeld want ik durf het niet aan. Jammer, de afleiding kon ik immers wel goed gebruiken. Niemand weet verder van onze kinderwens, niet in hoe we er nu mee bezig zijn althans. Gelukkig bestaat er een medium zoals BB en leer ik veel en vind ik het fijn om ook anderen een hart onder de riem te steken of om te stemmen op leuke babynamen (daar haal ik ook weer inspiratie uit, leuk!). Maar ik voel me nou wel een beetje down. Ik weet niet waar ik aan toe ben. Het wachten duurt zo lang. Mijn moeder en stiefvader komen vandaag langs, wat had ik graag mijn moeder willen vertellen vandaag dat ze voor het eerst echt oma gaat worden. Even geduld aub. Jajaaaaa....... :) Succes aan alle meiden die bezig zijn om zwanger te worden. Heb geduld. Heb vertrouwen....