Gisteren 17/07/2012 mijn eerste echo gehad op 6w6d.
Te vroeg aangekomen in het ziekenhuis, zekerheid voor alles :-).
Even bloed prikken, het duurde weer even voordat ze een ader hadden gevonden bij mij. In tussentijd kwam de gyn binnen en zei tegen de verpleegster: Ik ga even een curretage doen, ben zo terug ...Ieuw.
Mijn hart ging als een razende, had het gevoel dat het weer niet goed ging zijn en zag mezelf weer op de tafel liggen, wat een horror.
De verpleegster stelde me gerust, het kan ook voor poliepen zijn die curretage, dan is het helemaal zo erg niet. Ah ok dan.
Een half uur wachten, ongelooflijk zenuwachtig natuurlijk, en dan was het aan ons.
Korte metten ermee gemaakt en meteen een echo. Hoe voel je u, ja goed, wat moe en misselijk maar dat is het. Onderrugpijn en last van mijn stuitje(blijkt van verstopping in de darmen te zijn)en mag ik dan nu de echo :-)
Eénmaal op de stoel zag je meteen het vruchtje zitten. Ik zag eerst het hartje niet kloppen en de moed zakte me in de schoenen: Ik zie het hartje niet.
Jawel hoor zei de Gyn en ze zoomde in: Jeeeezus was was dat leuk, dat klein kloppertje en zo snel!!!!130bpm, zo flink. De tranen sprongen in mijn ogen. Ik heb mijn partner dichterbij geroepen, kom nu kijken, ongelooflijk. En dan...liet ze het horen...Oooooh ja alleen nog maar meer vocht in de ogen.
Ook mijn vriend had het moeilijk en de tranen waren ook in zijn ogen aan het darrelen.
Het is niet te geloven, wat een geluk, we hadden dit niet meer verwacht na de vorige 3miskramen.
Ik duim voor het kleine leven in mijn buik, dat je maar snel en goed groeit dat we je binnen enkele maanden kunnen vasthouden!!!
Klein wondertje tot binnenkort!!! x
reacties (0)