Opa`s en Oma`s, ze hebben ze wel, maar eigenlijk ook niet..

Even een blog om wat van mij af te schrijven..

Onze kinderen hebben nog 2 opa's, 2 oma's en een 'bonus opa én oma'.Maar uiteindelijk is er maar één waar ze terecht kunnen, die er voor hun is, die ze geregeld zien etc.


Even voor en plaatje. Oma 1 (mijn moeder), gescheiden, woont alleen, 'oudste (64)' van allemaal, fulltime werkzaam, nog volop actief met dingen zoals weektripjes, uiteten met vriendinnen etc,
Opa 1 (mijn vader), gescheiden, woont alleen, 63 jaar, 27 jaar geleden afgekeurd dus alle tijd, maar zit alleen maar thuis aan zijn sigaretten, bier en baco's.Onderneemt ondanks vaak genoeg aanbod niets met kennissen of familie.
Oma 2 (VL zijn moeder), gescheiden maar nieuwe vriend, woont alleen, enkele dagen per week bij vriend, heeft een uitkering, doet wel dingen met vriendinnen en gaat 2 keer per week zwemmen.
Opa 2 (VL zijn vader), gescheiden maar opnieuw getrouwd en dus samenwonend, nog een eigen zaak maar kan weg wanneer hij wil, gaat veel met zijn 'nieuwe familie' uiteten en op uitstapjes en vakanties.
Bonus oma 1, getrouwd met Opa 2, parttime werkzaam, 1 andere dochter met zoontje en een zoon.
Bonus opa 2, vriend van Oma 2, dochter en een zoon, zelf geen kleinkinderen.


Nu is alleen oma 1 er altijd voor de kids, als wij eens oppas nodig hebben staat ze altijd klaar, gaat ze leuke dingen doen met de kinderen, koopt geregeld speelgoed en dingetjes, en elke woensdag op donderdag blijft de oudste bij haar slapen (is ooit eens zo gelopen ivm werk van ons, en zo gebleven haha), en dan gaat ze ook elke woensdag met hem naar zwemles, en in vakanties ook leuke dingen doen zoals Plopsaland, of andere uitstapjes. Voor verjaardagen staat ze altijd klaar, en mogen we het vaak bij haar vieren omdat de woning groter is en hier de visite eigenlijk niet in huis past beneden haha.

Opa 2 hoor of zie je nooit wat van, tenzij hij wat nodig heeft en niet alleen naar de winkel wil om zijn lading bier of bacardi uit Duitsland te halen, gezien hij het volgens eigen zeggen niet kan tillen. Dit altijd op mijn brandstofkosten. Nu mag ik van fysio dat soort dingen niet meer doen zoals een tray bier tillen van de auto naar de woning (appartementen complex), dit tig keer aangegeven, maar is hij gefrustreerd als ik nu aangeef niet mee te kunnen. Laatst zei hij, nou ik zet het wel in de kar en in de auto en breng het wel in huis, als je maar even mee wil voor de zekerheid. Uiteindelijk kwam het zover dat ik alsnog het spul in huis kon brengen, en daar veel last van had (gaat niet om 1 tray halve liters, maar 3!!!). Verder altijd 'zeuren' dat hij geen geld heeft, maar 2 weken geleden kon er wel een stoel komen van €225. En nu we aankomend weekend de verjaardag vieren van de jongste, is er geen geld voor een cadeautje (al is het iets van de action had ik al gezegd). Ik vind dit sneu voor mijn zoontje.. Dit gaat elke verjaardag zo van de beide kids.. Andere dingen, zoals sleutel setjes (die hij niet gebruikt), tv, koelkast (terwijl de vorige nog geen 1,5 oud was, kan allemaal gekocht worden, maar rond de verjaardagen worden wij of oma 1 gevraagd om cadeaus te kopen.

Oma 1, zien we 3 keer per jaar. Verjaardag jongste, verjaardag oudste en rond sinterklaas brengt ze ;s avonds als de kinderen al op bed liggen snel wat langs. Ze gaat wel veel met vriendinnen weg en winkelen, maar voor de kids heeft ze nooit tijd, ook niet als we daar eens langs willen komen. De oudste heeft er 1 keer in 7,5 jaar mogen logeren, maar toen hadden we om 7 uur 's ochtends bericht of we hem wouden halen want ze wou nog met een vriendin weg..


Opa 2, een en al ellende.. Voor de geboorte van de oudste werkte mijn vriend nog bij hem, ging toen eigenlijk allemaal goed, tot de nieuwe vrouw in beeld kwam. Loon werd niet, te laat of te weinig uitbetaald, meneer zijn gedrag veranderde, en ons kind zou afgenomen worden omdat ik toen werkloos was op dat moment. Toen de kleine er was pasten hun wel eens op, dit hadden ze zelf aangeboden omdat mijn gezondheid niet heel goed ging, en we ver van iedereen vandaan woonden. Achteraf bleek dat ze hem wouden afnemen en daarom dat aanbod hadden gedaan ipv bij mij te komen, zodat ze konden zeggen dat ik niet voor hem wou zorgen, terwijl het gigantisch moeilijk was om je baby op een dag dat je je slecht voelde mee gaf een de 'oppas'. 
Het ging daarna wisselend, ze nog een kans gegeven, maar weer werden er leugens verteld over ons waarna we eerst contact hadden verbroken.
Na de geboorte van ons 2e kindje heb ik een geboortekaartje gestuurd en hebben we het weer een kans gegeven. Maar dat ging voor korte duur goed. Als we langs kwamen, was er alleen oog voor zijn nieuwe vrouw haar kleinkind,die kreeg alles, opa ging overal met hem naar toe, mocht alles en onze kinderen werden genegeerd. Ook zijn ze 1 keer op de verjaardag van de jongste geweest, en 1 keer op de verjaardag van de oudste daarna. Verjaardagen erna hebben ze afgezegd en is er zelfs geen kaartje gekomen. Als we hem op de parkeerplaats bij de winkel tegen kwamen was hij vaak mijn zijn 'bonus kleinzoon', onze oudste riep hem dan, maar hij keek hem aan en liep snel door..Uiteraard hebben wij er weer een streep onder gezet na deze acties. Want onze oudste had er echt last van!


Bonus oma, eigenlijk hetzelfde verhaal als opa 2.. Ze verteld alleen leugens over ons tegen mensen ( zoals dat wij de kinderen zwaar mishandelen, ernstig cocaine verslaafd zijn (beide nog nooit wat van drugs gebruikt!!), slecht zijn voor de kinderen etc.

Bonus opa, kan ik kort over blijven, zien we alleen op de verjaardagen mee komen met oma 2. Maar opzich verwacht ik gezien ze gewoon een relatie hebben ook niet veel van hem, ondanks ze al 5/6 jaar samen zijn.



Nu vind ik het vooral sneu voor de oudste. Kinderen hebben het over opa's en oma's, maar hij kan het maar over een oma hebben, en als ze vragen heb je niet meer? Moet hij wel zeggen nee die zien we nooit.. Hij kan er nu opzich wel mee omgaan, maar rond verjaardagen vind hij het toch wel jammer! Van familie zien we alleen mijn oom, tante en hun kinderen, mijn ouders (opa 1 en oma 1), hun tante (VL zijn zusje) en haar vriend, tante van vriendlief met haar zoon, oma 2 + bonus opa. Verder gelukkig wel vrienden met kinderen, maar toch missen de oudste wat..


Ik denk dan wel eens, dit is toch zo sneu voor de kinderen? Eigenlijk heb je 3 oma's en 3 opa's, maar er is maar één oma die echt oma is, en dat ook nog de oma met het meest drukke leven die zorgt dat ze tijd heeft voor haar klein kinderen! 
Ik wou dat ik het vroeger had.. De eerste opa is overleden toen ik 3 of 4 was, de tweede opa toen ik net 7 was, eerste oma eind basisschool en uiteindelijk toen ik 16 was mijn laatste oma. Maar zelfs nu, wat had ik nog graag een opa of oma gehad! Ik mis het echt!

Maar als opa of oma ben je toch trots? Ik heb bijvoorbeeld geen broers of zussen, dus mijn ouders krijgen alleen kleinkids van mij, gelukkig geniet mijn moeder er volop van!
En voor vriendlief zijn ouders zijn onder kinderen ook hun enige echte kleinkinderen, en is er vanaf zijn zusje alleen een kleine kans om via ICSI zwanger te worden. Dan ben je toch trots op de kleinkinderen die je hebt? Goed de oudste heeft soms een kleine gebruiksaanwijzing nodig, maar het is een schat van een kind, en de jongste is zo'n lief knuffeltje, en dan nog ruim 10 weekjes tot we de 3e verwachten, maar 0,0 interesse..


Echt, ik snap het niet.. 

3031 x gelezen, 7

reacties (0)


  • china-dad

    Ja inderdaad heel erg jammer en ook onbegrijpelijk. :-(

    Wat wel goed is: je weet van elke (bonus) opa en oma precies wat je eraan hebt, zo te lezen. Dan zou ik aan de mensen aan wie je niets hebt ook geen energie meer verspillen, hoe jammer het ook is. Dat zou immers alleen maar uitlopen op teleurstelling.

    "er is maar één oma die echt oma is, en dat ook nog de oma met het meest drukke leven die zorgt dat ze tijd heeft voor haar klein kinderen! " <-- Deze oma zou ik extra cherishen!

    Het is ook wel logisch denk ik dat juist deze oma tijd maakt voor haar kleinkinderen. Deze oma is blijkbaar heel ondernemend en geniet van het leven inclusief kleinkinderen. Die anderen doen dat niet: ze zijn te druk bezig met ongelukkig zijn (bier, zeuren om je aandacht, anderen zwartmaken) of met zichzelf (of allebei). Je zegt dat de oudste oma 64 is? Dat is nog heel jong, dus kan de leuke oma nog extra lang mee!

    (Jammer blijft het wel. Onze Lotus moet het doen met 1 Chinese oma die wel lief voor haar is maar waar papa helaas niet zo blij mee is, 1 Chinese stief-opa die er nooit is, en 1 opa in Nederland; haar Nederlandse oma is helaas onlangs overleden. Lotus is 2. En ze heeft nu dus maar 2 grootouders en die wonen aan verschillende kanten van de wereld. )

  • Anoukx

    Ik heb ook zo'n opa en bonus oma. Ik zag ze eigenlijk alleen op verjaardagen, als ze die tenminste niet vergeten waren. Mijn moeder had daar nog het meeste last van, ze vond het zo verdrietig voor ons dat hij onze verjaardag gewoon vergat. Terwijl wij het soms niet eens doorhadden... er waren genoeg lieve mensen die wèl blij waren dat we jarig waren. Toen ik zelf moeder werd kreeg ik er juist meer last van. Ik kon gewoon niet begrijpen dat je na een kort kraambezoek daarna geen interesse meer toont in je eerste achterkleinkind. Op een dag was hij op het pleintje voor ons huis aan het werk, Mn dochter was een maand of drie. Hij steekt zn hand op en loopt verder. Hij kon toch serieus wel heel even de moeite nemen om alleen even naar het raam te lopen bijvoorbeeld?? Bij Mn zusje zijn ze überhaupt niet op kraamvisite geweest.... dus eigenlijk mag ik nog in Mn handjes knijpen.

    Wat ik hier mee wil zeggen. Ja, het is verdrietig en het is sneu voor de kinderen. Maar steek vooral energie in de mensen die jullie wel warmte en liefde geven. De kinderen zullen zich dat later herinneren, niet een afwezige opa of oma. Tenzij jij er de nadruk oplegt en begrijpen... nee, dat zal ik nooit.

  • Lady-Whistledown

    Tja, soms kan je dat echt hebben. Dat opa en oma geen of minimale interesse hebben in hun kleinkinderen. Het is zuur maar het is zoals het is. Jullie hebben je best gedaan. Ik zou zeggen, stop er geen energie meer in. Koester wat je hebt, daar word je veel gelukkiger van. Mijn grootouders van moeders kant woonden in Canada (intussen beiden overleden). Die zag ik hooguit eens in de zoveel jaar. Veel contact was er niet. Ik wist niet beter. Ik ben daar echt niet slechter van geworden en ik heb ook nooit het idee gehad iets te missen. Mijn grootvader was als hij er wel was, best wel streng. Ik had daar geen band mee. Mijn grootmoeder was wel een hele lieve vrouw.

  • Leylibaby

    Heel herkenbaar wij hebben ze ook. Maar jij hebt nog 1 oma die voor de kids klaar staat wij hebben ook bonus opa's en oma's. Maar ze zijn allemaal nergens te bekennen. Hellaas

  • Strawberry.

    Jammer is dat he! Ik snap dat echt niet.. Je bent toch trots op je (klein)kinderen lijkt mij..

  • Spannend...

    Heb je dit al aangekaart bij ze? Dit gevoel herken ik ook van mijn schoonouders, mijn man heeft op een gegeven moment de bom latem barsten en toen kwam het hoge woord eruit.. ze zijn wel trots, maar kunnen heel moeilijk die liefde / interessd tonen, hebben heel snel het gevoel dat wij ze niet moeten. Zr doen nu hun best. Helaas heeft onze zoon nog altijd opa en oma em de andere opa en oma, het is duidelijk waar de grootste band mee is.

  • Strawberry.

    Jaa al meerdere keren, en dan vooral wat het met de oudste doet/deed. Voor ons maakt het niet veel uit, wij redden het als gezin ook goed zonder hun (veel minder ellende haha), maar ze doen er niets mee helaas

  • Spannend...

    Frustrerend, ik zou het dan proberen los te laten en genieten van de oma die het wel belangrijk vindt tijd te maken.

    Succes!

  • vissertje31

    Jeetje wat een verhaal!!! Gelukkug kan ik me er niets bij voorstellen. Maar gelukkig hebben ze 1 lieve oma die zielsveel van ze houd! Hou dat in gedachte! Maar sterkte meid!! Ook nog even met de laatste loodjes!

  • ciiii

    Helaas... ik kan er ook een heel lang verhaal over schrijven, maar zelfs dat zijn ze niet waard. Onbegrijpelijk is het. Hopelijk zullen wij een veel beter oma/opa worden dan wat onze kids meemaken. Probeer het te laten voor wat het is. :(