Nog 100 dagen te gaan! Het echte aftellen kan beginnen!

Vandaag alweer 25+5 weken zwanger van ons 3e kindje, wat betekend dat (voor ons) het aftellen nu echt mag beginnen!
Nog 100 dagen te gaan tot de uitgerekende datum, 18 juni 2017!

Opzich heb ik een hele fijne zwangerschap, in het begin geen klachten gehad zoals misselijkheid of andere dingen.
Helaas nu wel thuis van het werk vanwege bekkeninstabiliteit, omdat het niet meer te doen was van de pijn.. Dit was uiteraard allemaal in overleg met mijn werkgever, verloskundige en fysiotherapeute.
Gelukkig kan ik nu alles redelijk goed onder 'controle' houden dankzij de adviezen van de fysio, en door vooral heel erg naar mijn lichaam te luisteren.
Normaal ben ik iemand die door gaat, maar alle partijen leek het beter om in dit geval te luisteren naar mijn lichaam..

Verder kan mijn jongste (bijna 3) niet wachten tot zijn babybroertje komt, eigenlijk moet baby van hem 's avonds ook al in bad en op bedje, maar dan moeten we uitleggen dat het nu nog niet kan haha!
Ook komt hij vaak even mama's buik knuffelen of een kus geven, en heeft het vaak over baby in mama buik.

Onze oudste is nog steeds wat minder enthousiast wat het soms wel lastig maakt. We proberen een beetje uit te zoeken wat de reden is maar komen er maar niet achter, anderen ook niet..
Eerst dachten we dat het kwam omdat er nieuwe spulletjes voor de baby kwamen (kleertjes etc, veel had ik ook nog..), dus zijn we ook even gaan shoppen voor hun 2, en nemen soms een extraatje mee, maar helaas zonder effect..
Wel erg moeilijk soms als je oudste zegt als hij straks geboren is wil ik hem geen fles geven want dat vind ik stom.. Je houd toch van alle 3 evenveel..
We proberen hem wel met echofoto's enzo erin te betrekken, alleen kijkt hij er ook niet zo naar om!
Hopelijk veranderd dat binnenkort!

Verder nog even wat stress gehad door de gezondheid van mijn vader.. Dat schommeld al langer maar ging een behoorlijke tijd goed..
Toen ik zwanger was van de jongste had hij ook al een paar dagen in coma gelegen nadat hij 's avonds door mijn moeder gevonden was die thuis kwam van haar werk..
Nu is hij deze keer weer zwart voor zijn ogen geworden en op de rand van de tafel gevallen, zwaar gekneusde ribben, bont en blauw, bleek hij een zware longontsteking te hebben, terwijl de huisarts waar hij het weekend ervoor was geweest zei nee hoor het komt alleen van de COPD..
Hij krabbeld nu langzaam weer op, maar je maakt je wel zorgen natuurlijk!