Deze keer niet..

In oktober was de spiraal verwijdert. Direct gestart met foliumzuur en na 1 cyclus voorbij te laten gaan in december officieel daad bij woord gebracht.
15 januari waren we 3 jaar getrouwd en we kregen de sleutel van ons nieuwe huis. Laten we ook een test doen, en wat bleek: positief!!
Ontzettend blij natuurlijk. Maar in de loop van de weken merkte ik al dat ik mij anders ging voelen als bij onze eerste.
Elke zwangerschap is anders hield ik mij voor, maar toch t gevoel om niet echt te accepteren zwanger te zijn bleef. 23 Febr zou ik mijn eerste echo hebben, dan 10 weken ongeveer.
Ik wist wat ik zou moeten zien. Een klein mensje die al wat heen en weer beweegt en natuurlijk een kloppend hartje.
Helaas was niks van dit alles in beeld. 2 Lege vruchtzakjes en een embryo in een zakje van ongeveer 6 weken zonder hartje. Geen goed nieuws dus.
Het was gestopt met ontwikkelen en mijn gevoel was dus juist.

Dat was vrijdag. Op zaterdag avond moest ik een miffee abortuspil nemen om de baarmoedermond al zachter te maken. Morgen word ik opgenomen in het ziekenhuis om de andere pillen te nemen zodat de vruchtjes uitgedreven worden.
Het is absoluut noodzaak maar spannend vind ik t wel. Deze miffee pil maakt mij iets misselijk en daardoor minder zelfverzekerd voor wat komen gaat.

Hopelijk binnenkort alles weer rustig en kunnen we t weer opnieuw proberen.