Farid blijft nog even zitten

Hey iedereen,

Superlief dat jullie allemaal zo bezorgt zijn, vond het zo leuk om al jullie berichten te lezen toen ik me net aanmelde.

Nou zoals de titel luidt Farid blijft nog even zitten.

Mijn vliezen zijn gelukkig nog niet gebroken, en alles is verder in orde, ik heb wel heel veel baat bij jullie adviezen gehad.

Natuurlijk omdat alles heel enerverend was, was ik erg moe dus heb ik veel gerust de afgelopen dagen.

Ik had de vk gebelt, en die kon me door de telefoon al veel geruststellen waardoor ik de nacht door kon komen. Zij zei tegen me dat als het niet mogelijk was om iets van het vocht op te vangen, het waarschijnlijk niet mijn vliezen zijn, maar ze zouden het wel gaan controleren.

De eerste nacht maakte me moeder me een paar keer wakker om te kijken of ik nog meer vocht had verloren, maar dat viel gelukkig reuze mee dus redde ik het tot de volgende morgen.

Die ochtend leek het even gestopt, maar later begon het weer. De verloskundigen besloot om met een wattenstaafje te controleren of het vruchtwater was, en dat bleek niet zo te zijn, tot mijn opluchting want het was al bijna 24 uur later.

Wat het dus wel blijkt te zijn, hoe normaal het ook is om te hebben, zo genant vind ik het dus ook weer, is afscheiding, en het feit dat Farid zo ver ingedaald ligt dat er dus druk ontstaat waardoor ik wat vochtverlies heb...

Aan de ene kant ben ik blij dat het nog niet zo ver is, omdat er een hoop dingen zijn die ik nog wilde regelen, en aan de andere kant ben ik stiekem telleurgesteld omdat ik Farid gewoon zo graag in mijn armen wil sluiten, we zijn zo ontzettend benieuwd naar hem!

Maar als mijn kleine man zich nog prima vermaakt in mama's buik, vind ik dat helemaal prima, ik geniet immer iedere dag van zijn aanwezigheid, die ik overigens duidelijk voel, in mijn buik.

Omdat het de laatste dagen zo snel ging allemaal, koester ik zijn aanwezigheid in mijn buik nog meer, ik troetel hem dan ook vaak en zing liedjes voor hem, die ik als hij straks geboren is ook voor hem zal zingen. En zodra hij geboren is kan ik zijn voetjes nog meer kietelen dan ik nu al doe, elke keer als ik zijn voetje naar buiten voel drukken kietel ik hem zachtjes. Soms lijkt het net alsof hij dat zo leuk vind dat hij spontaan een lachkick krijgt in mijn buik, en ow ja schudden met zijn billen doet hij ook maar al te graag!

Als het nu wel zo ver had geweest, had hij in ieder geval geen laag geboorte gewicht meer kunnen hebben, hij is al ruim 6 pond, of zwaarder, dat kunnen ze niet exact meten, maar die kennis is wel geruststellend, en nu is het maar wachten op Farid en op naar de 7 pond.. Als hij erg lang op zich laat wachten zelfs 8 pond!

Maar dat blijft voorlopig nog even een verassing, een ding dat wel zeker is, Farid is hartelijk welkom en we wachten vol geduld op zijn komst! Alles staat klaar voor hem, maar daar zal ik nog wel een paar blogs over schrijven.

Nogmaals wil ik zeggen dat ik het superlief vind dat jullie me allemaal zo nauw in de gaten hebben gehouden.

Uiteraard heel veel liefs terug van een geduldige aanstaande mama!