Babykamer drama!

Heerlijk is dat, babyshoppen!

Al vanaf de dag dat ik zwanger ben verheug ik me erop, al die spulletjes, enthiousiast lijstjes maken en vervolgens afstrepen. Maar ik hield me in het begin wel aan het bijgeloof, niet voor 3 maanden, en dan was er natuurlijk het wachten tot na de 20 weken echo zodat we nog gerichter te werk konden gaan met de aanschaf. Dus toen ik (eindelijk!) de 12 weken voorbij was, maakte ik elke maand lijstjes met daarop de maandelijkse aanschaf, en natuurlijk ging ik ver over mijn uitgerekende budget, maar ondanks dat en de vele lieve kadootjes die ik kreeg, was het toch niet genoeg, bij elk lijstje bleven er dingen bijkomen die echt wel nodig zijn voor de babyuitzet.

En nu de laatste weken zo snel als de seconde wijzer van de klok aftikken begint het echt wel te kriebelen! Alles moet af!

Daarnaast moet alles eraan geloven met de sterke nesteldrang die komt en gaat, ondanks dat we slechts een maandje (voelt als eeuwen) op de nieuwe woning wonen en alles echt wel tot in de hoekjes schoon is en pas geverfd en behangen, alles moet schoon!

Zelfs oude fotoalbums moeten nu echt af en de losse foto's ingeplakt, de computer moet schoon van binnen en van buiten, de nieuwe koelkast moet weer worden uitgesopt en ga zo maar door...

Maar het belangrijkst van alles, de babykamer moet af! En alsof een verhuizing nog niet genoeg is, werd de aanschaf van de babykamer me ook niet makkelijk gemaakt. Het begon met het ledikant, een paar weken voordat de aanschaf echt dringend werd zag mijn moeder een mooi blauw ledikant, samen zouden we nog een kijkje gaan nemen, eenmaal in de winkel zagen we dat blauwe ledikant en nog een andere blauwe die we allebei nog mooier vonden! De keuze was snel gemaakt die word het!

Boven kocht ik gelijk al een aantal bedovertrekjes en spulletjes die ik mooi bij dat ledikant vond passen, ik vond zelfs al een hemeltje. Maar toen we hem eenmaal wilden aanschaffen bleek dat model er alleen in het roze te zijn... Balen dus!

Op dat moment moest ik kiezen, we hadden de bus van de verhuizing wat voordeliger zou zijn in het vervoer, want normaal doen we alles op de fiets maar omdat de winkel zo ver weg is en het ledikant te groot en te zwaar is gaat dat niet lukken. Daarbij komen de dure bezorg kosten.. maar ja dan moest ik toch die andere nemen..

Met tranen in mijn ogen en de stress door mijn lijf gierend keek ik mijn moeder aan, 'Mam wat moet ik nou?!'

Ze vertelde me met moeders wijsheid dat het verstandig is om het ledikant te nemen dat we in de eerste instantie zouden nemen..

Maar wat moeder echt wijs maakt, is het feit dat ze haar kinderen door en door kent, waarop ze me adviseerde, 'Heb even geduld, dan is het ledikant dat je echt graag wilt er wel tegen die tijd, en zoniet dan is het zo bestemd.'

We gingen naar de kassa en rekende de laatste spulletjes voor het huis en de babyspulletjes af.

Enige tijd later kwamen we weer is een babywinkel tegen, het is toch gek dat als je zwanger bent die winkels daar ineens lijken te zijn, alsof ze er nooit geweest waren!

We namen binnen een kijkje en daar ging ik weer.. Ik zag iets dat ik nog leuker vond!

Een babyboyblauw wiegje, met roesjes en kantjes.. Zo schattig!

En toen ik me omdraaide zagen we ledikantjes, versierd met hemeltjes en bijpassende dekbedjes en stootkussen..

Goh weer stond ik voor de keuze, ik had nu al een aantal dingen in huis voor een ledikant, maar dat wiegje vond ik toch wel heel erg schattig, maar die versierde ledikantjes ook wel..

Een ledikant is eigenlijk praktischer dan een wiegje, maar een wiegje heeft het voordeel dat je hem bijvoorbeeld naast je bed kant zetten, en zo 's nachts makkelijk borstvoeding kan geven, of simpelweg uren kan zwijmelen naast dat kleine hummeltje..

Maar als ik nu een wiegje neem, dan word een hemeltje en roesjes boven het ledikant overbodig, want tegen de tijd dat hij daar in slaapt gaat 'ie misschien trekken aan het hemeltje..

Wat moet ik nu?!

Het begon me te duizelen, het wiegje, het ledikantje, blauwe wolkjes en babyspullen draaide voor mijn ogen.. Nog even en ik val flauw!

Ik moest naar buiten, frisse lucht inhaleren, ik moest er over nadenken..

We besloten een versgeperst vruchtensapje op de markt te halen en even in het park te gaan zitten.

Eenmaal daar overwoog ik de mogelijkheid beide aan te schaffen, omdat ik niet kon kiezen! 'Als ik nu eerst het wiegje neem, met de gedachte dat hij een flinke baby is en hij snel genoeg in het ledikant slaapt, betekend dat dat roesjes en een hemeltje best mogelijk zijn..

Na wat in het park te hebben gezeten, besloten we nog even naar een andere babywinkel te fietsen, daar had ik eerder een mooi voedingskussen gezien en daar stonden ook ledikantjes en wiegjes, misschien dat ik daar nog wat ideeën op kon doen.

Er stonden inderdaad een hoop ledikantjes en wiegjes, allemaal even mooi en schattig, en bovenal praktisch!

Zo was er een wiegje dat je heen en weer kon schommelen, een wiegje met wieltjes dat tevens als bankje diende en ook aan het bed geschoven kon worden, maar ja, niet om het geld perse, als ik deze zou aanschaffen en Farid binnen 3 tot 6 maanden alsnog in een ledikant zou moeten slapen, zou het wel erg duur worden, met dat geld kan ik veel meer leuke dingen doen met Farid..

Uiteindelijk deed de fietstocht naar huis me erg goed, ik kreeg er namelijk gezond verstand van!

De keuze is simpel, koop het een hier en het ander daar, dan heb je bij elkaar je droombabykamer, en zo geschiedde het.

Maar om al die aanschaffen op verschillende plaatsen te doen, zouden er wel een paar dagen overheen gaan, ach ja geduld is een schone zaak!

Dat wiegje moet ik uit mijn hoofd zetten, een ledikant is praktischer en met de bekleding erbij net zo lievelijk.

Dus word het het ledikant dat ik weken eerder zag en in een ogenblik verliefd op was geworden!

Een dag voordat we het ledikant en de overige spullen zouden aanschaffen deden we boodschappen op de markt (onze nieuwe buurt markt) ook daar zit een hele leuke babywinkel en zonder intentie iets te kopen besloten we even naar binnen te gaan, eerder had ik daar een schattig mobieltje gezien.. Tja die kon ik natuurlijk niet laten liggen!

Eenmaal thuis wilde ik hem in elkaar zetten, ik werd er helemaal kriegel van! Het leek wel alsof er een stukje ontbrak..

Dus ook voor het mobieltje moesten we weer terug naar de winkel..

Omdat dezelfde dag niet meer zou lukken, plande we het er bij de dag in dat we het ledikant en overige spulletjes zouden aanschaffen.

Eindelijk konden we het ledikant gaan kopen, nu was het alleen hopen dat hij dit keer op voorraad was, maar ik had me voorgenomen dat ik anders wel die andere zou nemen, beide zijn ze blauw en verschillen slechts een klein beetje.

En ik had geluk! Hij was er, en geheel onverwacht kwam ik nog veel meer moois tegen uit dezelfde serie als dat ledikant.

Leuke blauwe plankjes die mooi passen boven de antieke commode.

Blij rekende we de spullen af bij de kassa, en lieten enkel het ledikant thuis bezorgen, tot mijn verbazing kwamen ze dezelfde dag nog!

De hele weg naar huis was ik blij, het einde van de babykamer aanschaf kwam in zicht, dan kon ik me nu storten op het wassen van de kleertjes en het inrichten van de kamer.

Na een lange en vermoeiende dag en terugreis kwamen we eindelijk thuis, het ledikant was er zelfs eerder als wij!

Maar helaas werd ik bij thuis komst weer teleurgesteld, alles zat in de grote tas, behalve de plankjes!

Nu kon het ledikant op mijn verjaardag wel in elkaar gezet worden, maar dan was de kamer nog niet compleet..

Als ik ergens eenmaal mijn zinnen op heb gezet, krijg ik dat niet snel uit mijn hoofd, die plankjes moeten er komen!

Maar dan zou ik weer die lange reis moeten maken, en dubbel geld moeten betalen voor iets dat ik al had gekocht.

Waarschijnlijk waren de plankjes bij de kassa blijven liggen, en we belde en belde om te vragen of ze iets hadden gevonden in de hoop dat we ze alleen maar even zouden kunnen ophalen, maar na 2 dagen gaf ik de hoop op, niemand had ze gevonden, of ze hadden gewoon niet gezocht, was mijn conclusie.

Toen besloot ik maar dat ik ze opnieuw zou kopen, de kamer zou niet compleet zijn zonder ,en andere plankjes zouden niet mooi genoeg zijn.

De volgende dag zouden we het hemel setje gaan halen, halen ja, ik had hem immers gezien en wist zeker dat dat degene was die ik wou hebben, dat zou het ledikant compleet maken! Maar er was dus weer een tegenvaller, toen we eenmaal daar waren bleek juist die set niet op voorraad te zijn.. '' Je kunt deze wel krijgen.'' Zei de verkoopster terwijl ze naar het opgemaakte ledikant wees.. Met andere woorden, deze set, die al maanden op dit ledikantje lag, waar talloze mensen met hun vingers aan hadden gezeten..? '' Ja, je moet toch alles van te voren nog wassen.'' Nou sorry hoor, ook al moet ik het wassen, ik ben niet van plan zoveel geld te betalen voor iets dat in mijn ogen dan tweedehands is..

Dus verlieten we met lege handen de winkel, omdat we toch nog naar de andere winkel moesten voor het mobieltje, besloten we daar een kijkje te nemen. En ik had geluk! Ik vond, wellis waar een andere, leuke set voor Farid's ledikant! Het ledikant is bij deze dus compleet.

Nu hoefde we alleen nog een dagje weg om die plankjes te kopen.. Maar wat bleek, zondag morgen werd ik wakker en was mijn moeder al vroeg uit de veren.. ''Waar kon ze nou heen zijn?'' Omdat ze ruim 2 en half uur weg bleef begreep ik het.. Ze was de plankjes gaan halen! De schat! En bleek dat ze na 5 dagen alsnog hadden gebeld omdat de plankjes gevonden waren, we hoefde ze alleen op te halen en dus niet weer opnieuw aan te schaffen! Gelukkig maar, zo zie je maar geduld is een schone zaak! Het was een heel gedoe om van hot naar her te gaan om te halen wat ik echt graag wilde, en het was dan ook erg krap met tijd, maar uiteindelijk heb ik precies wat ik wil voor Farid's babykamer.

Even voorstellen dit is Rojin, mijn popje die ik kreeg toen ik nog heel jong was, maar waar ik met al mijn liefde over bemoederde:

Dit is Farid's ledikant, waar ik uren bij kan zwijmelen terwijl ik het muziekmobieltje laat draaien:

Het mobieltje lieve witte schaapjes:

En dit zijn dan de beruchtte plankjes! Met Rojin op de commode en mama's flinke toeter ernaast:

Het lampje er boven is een autentieke Turkse lamp, eigenlijk geeft hij lichtblauw licht maar dat is op de foto niet helemaal te zien:

Het spiegelmobietje boven de grote lamp:

En ik oefen graag met voorlezen:

Over de commode kan ik ook nog vertellen dat het een antiekje is er zijn al heel wat kindjes op grootgebracht, maar voor Farid moest 'ie natuurlijk wel even opgeknapt worden, dit is hem voor de grote beurt:

En dit is hem dankzij mijn lieve moeder na de grote beurt, als nieuw!:

Even oefenen met verschonen en aankleden:

Zijn kamer in zijn geheel vanuit één hoek:

Zijn groeilat hangt ook al:

De andere muur:

Hoewel de kinderwagen nog aangeschaft moet worden (wat we héél binnenkort gaan doen), heb ik, voor het geval dat, al een veroersmiddel voor Farid, namelijk de draagdoek! De naam van de kleur is 'Turkish delight' haha!

Even op maat maken

Vervolgens voorzichtig de baby erin laten glijden, in dit geval Rojin.

Et voila! Heerlijk dicht tegen mama aan, terwijl ik toch mijn handen vrij heb, als ik wil kan ik zelfs borstvoeding geven terwijl Farid heerlijk in de draagdoek ligt

Om borstvoeding te geven heb ik trouwens ook dit heerlijke voedingskussen wat tevens nog een verjaardags kado van mijn moeder is,

Maar eigenlijk heb ik nu al profijt van mijn kussen, heerlijk lezen in bed of op de bank, en slapen!

Kortom een supergelukkige aanstaande mama

Farid lieverd, je bent hartstikke welkom, je word met open armen ontvangen! Maar.. Eerst nog even goed groeien en op gewicht komen, we wachten vol spanning tot jij klaar bent om te komen, heel veel liefs!