Erg ziek..

Afgelopen week ben ik erg ziek geweest, ik voelde me erg moe en vaak duizelig.

Zelf zocht ik er niks achter maar mijn moeder maakte zich flink zorgen.. Ze zei dat ik wit weggetrokken zie, dat ze zich zorgen maakt om mijn duizeligheid en ze vind dat ik er opgeblazen uitzie. Misschien leken deze dingen slechts kwaaltjes maar zijn ze bij elkaar een gevaarlijke combinatie, even dachten we zelfs aan zwangerschapsvergiftiging..

Omdat we het zekere voor het onzekere willen nemen besloot ze vanmorgen de verloskundigen te bellen, ze legde de klachten uit waarna de verloskundigen vroeg of ze mij persoonlijk even kon spreken. Wederom vertelde ik wat er precies aan de hand was en zei ik erbij dat mijn moeder zich zorgen maakt en zwangerschapsvergiftiging vermoed.. Waarop zij hard begon te lachen!?!

Dat het misschien totaal iets anders is, of niks voorsteld in hun ogen wil niet zeggen dat ons zorgen zo belachelijk zijn dat je erom kunt lachen. Ik voelde me zwaar beledigd en niet serieus genomen. Ze stelde voor om snel in de praktijk langs te komen, binnen 10 minuten wel te verstaan, zodat ze mijn bloeddruk zou kunnen meten.

Binnen 10 minuten?! Ik stapte echt net mijn bed uit, weetje, laat maar zitten dacht ik, mijn moeder zei ook al tegen de verloskundigen dat als het erger zou worden we wel naar het ziekenhuis zouden gaan, zij leek ons toch niet serieus te nemen..

Waarom heb je eigenlijk een verloskundigen? Zij horen toch je zorgen uit handen te nemen, ook al zouden de klachten slechts kwaaltjes zijn?

We besloten niet te gaan, en als het erger zou worden zouden we langs het ziekenhuis gaan. Een uur later ging de telefoon, de verloskundigen belde om te vragen waarom we niet waren gekomen, en vertelde dat ze al een uur had zitten wachten..

Tja het was niet mijn bedoeling haar te laten wachten, maar ik voelde me niet serieus genomen, zei ik ook tegen haar, waarop ze voorstelde dan even bij ons thuis langs te komen.

15 minuten later stond ze inderdaad voor de deur, en in persoon leek ze me aardiger dan door de telefoon, ze bood haar excuses aan en benadrukte nog dat er duidelijk een miscommunicatie is geweest, en het absoluut niet haar bedoeling was ons uit te lachen en ze ons zeker wel serieus nam.

Ze heeft mijn bloeddruk gemeten, teste mijn urine en luisterde naar Farid's hart slag, verder stelde ze een aantal vragen en gaf ze duidelijk uitleg over mijn klachten.. Mijn urine was schoon, Farid's hartje klopte zeer snel, wel 170 slagen! Maar dat kwam omdat hij op dat moment druk aan het draaien en trappelen was. En mijn bloeddruk.. Dat was dus het probleem.. die is zeer laag 120/55 hij is binnen 5 dagen tijd wel 11 punten gezakt, dat zou ook de duizeligheid veroorzaken, wat het opgezwollen gevoel betreft, ik hou veel vocht vast, wat ook mijn 25 kilo aankomen verklaard.. Ach kortom alles is in orde, ik zal het alleen wat rustiger aan moeten doen.

Ik bedankte de verloskundigen en we zeiden elkaar vriendelijk gedag, het mag dan wel een beetje een nare introductie zijn geweest, maar ze weten wel dat ze ons serieus moeten nemen, ook al zijn de klachten slechts kwaaltjes.