Zwangerschaps kwaaltjes!

Iedere vrouw heeft er last van, hoewel het bij de één erger is als bij de ander.

Mijn kwaaltjes begonnen in het begin van mijn zwangerschap, toen ik 5.5 weken zwanger was werd ik heel verkouden, hoofdpijn, keelpijn, loopneus, verstopte neus, koorts, kortom ik lag flink in de lappenmand.

Ik belde savonds meteen naar de noodarts om te vragen hoe het zat met medicijnen, ik kon niet meer!

Ik mocht paracetemols slikken, maar geen keelpastilles gebruiken, dus voor mijn keel dronk ik veel ijswater met citroen en af en toe een kopje thee als ik me daar lekker bij voelde.

Na een paar dagen voelde ik me al beter, alleen had ik nog steeds last van een verstopte neus, niets hielp van de homeopatische middelen, dampen boven camille, zeezout oplossing, mentol mocht ik niet gebruiken...Eten drinken slapen en zelfs praten was niet te doen met die neus, er was alleen één middel dat hoe dan ook werkte, neusspray!

De drogistes raadde het niet aan, en de arts was er helemaal op tegen, maar in de bijsluiter stond niet dat het een gevaar was voor mijn kleintje, dus nam ik een pufje.

Direct voelde ik me beter, maar elke keer als die dicht zat nam ik weer een pufje, nog een dagje, en nog een dagje, en toch nog één dagje...

Maar het was te laat, ik werd er zodanig aan verslaaft, dat ik nog steeds kamp met mijn neusproblemen.

In het verleden had ik ook alleens neusspray gebruikt en raakte ik ook verslaaft, alleen toen wist ik te stoppen.

Nu is het een knoop door hakken, afbouwen en dampen alle zo natuurlijk mogelijke middeltjes gebruiken, want tijdens de verkoudheid kan het misschien geen kwaad, maar frequent gebruik word sowieso afgeraden, met en zonder de kleine.

Hoofdpijn

Al vanaf het begin van mijn zwangerschap heb ik er last van, af en toe neem ik een paracetemolletje (liever zo min mogelijk) gelukkig heeft mijn lieve moeder 2 ijszakken voor me gekocht, die ik dan ook regelmatig afwissel.

Van begin tot nu lijkt het steeds erger te worden, de oorzaak, op nummer 1 staan natuurlijk de hormomen (met name het hormoon progesteron) het voelt soms als een koortsaanval waarbij al mijn lichaamstemperatuur en bloed naar mijn hoofd stroomt, vervolgens heb ik daar dan ook een hartslag in, natuurlijk is het daadwerkelijk niet zo, maar zo voelt het wel!

Ook schijnt het spanningshoofdpijn te zijn (naar zeggen van mijn huisarts) zijn advies, fysiotherapie voor oefeningen en massage.

De eerste afspraak was voor een intake gesprek, ik kreeg daarbij 2 oefeningen mee, terwijl ik eigenlijk zo verlangde naar een massage, mijn moeder die er ook last van heeft had nog een oefening, waar ik ook veel baat bij heb, maar toch... Ik kamp nog steeds met hoofdpijnen...

Dorst!

Normaal gesproken was ik ook wel een echte natnek, maar tijdens mijn zwangerschap is dit gewoon verdubbeld.

Mijn moeder merkte op dat ik er wel een fles (á 1,1/2e liter) per dag doorheen jaagde, terwijl ik daarnaast nog koffie, thee en water dronk.

Nu drink ik echter niet meer zoveel koffie, omdat ik deze zwart drink komt ie soms hard aan op mijn maag, dus hou ik het op sochtends en smiddags, af en toe een kopje thee en een glaasje fris kan niet zoveel kwaad, maar voornamelijk is water en vruchtensap (behalve ananas, deze ontrekt vocht) erg belangrijk.

Vermoeidheid

Al vanaf het begin voel ik me zo moe, zeker de drukke dagen zijn teveel voor me, en elke middag doe ik een dutje.

Nu ben ik in mijn derde maand, en tegen de vierde maand zou ik me beter moeten voelen, hoewel dit bij sommige vrouwen niet het geval is, er bestaat dus een kans dat ik me mijn hele zwangerschap moe voel.

Nachtmerries!

Buiten het vele slapen en zware vermoeiheid, heb ik ook nog eens last gehad van nachtermerries!

Soms werd ik zo emotioneel wakker dat ik niet meer durfde te slapen, andere dagen waren ze zo heftig dat ik troost zocht bij mijn moeder.

De laatste dagen zijn ze gelukkig wat minder, ook omdat ik nu weet wat ik er aan kan doen, om ze zoveel mogelijk te voorkomen.

Onstekingen

Sinds ik zwanger ben is alles gevoeliger, het epileren van mijn wenkbrauwen (ineens krijg ik bloedpuntjes die veranderen in mini puistjes), het scrubben van mijn huid, maar zelfs het scheren geeft me last.

Als ik me heb geschoren smeer ik me wel goed in, maar helaas tegen de tijd dat de haartjes beginnen te groeien, begint ook de last...

Ik zou veel meer kunnen doen, maar het voelt soms alsof ik geen puf en zin heb om mezelf te verzorgen, er zijn zelfs dagen dat ik savonds geen puf meer heb om mijn tanden te poetsen..

Natuurlijk is een goede verzorging voor mijn gebit heel belangrijk want tijdens de zwangerschap is je mond gevoeliger, mijn moeder is van beide kinderen een kies verloren.

Verwaarlozing

Tijdens mijn zwangerschap heb ik ook totaal geen zin meer om mezelf te verzorgen, mijn haren zijn droog, mijn gezicht begint voor het eerst puistjes te vertonen, en dan heb ik het nog niet eens over het douchen, ik doe het, maar plezier erin is wat anders.

Opmaken me haren stijlen heb ik al helemaal geen puf meer voor, die tijd komt wel weer!

En natuurlijk niet te vergeten, de emoties!

Een vrouwenfilm kijken zonder dat de tranen over me wangen gaan, lijkt bijna onmogelijk.

Me moeder had een tompoes bij de bakker gehaald, met verse room en heerlijk krokant bladerdeeg, tegelijkertijd bladerde ik in een 9maanden tijdschrift en net toen ik mijn vorkje oppakte viel het bordje van de tafel zo op de grond, de 2 lekkerste laagsje lagen zo op grond geplakt, en mijn gezicht vertrok, ik werd kwaad en barste daarna uit in tranen...

En toen me moeder terug kwam omdat ze nog iets moest halen en ik zag dat ze tompoezen had gehaald, begon ik zo weer te huilen, gelukkig maar dat weer wat ik doormaak, echt een schat!

Nou dit is het tot nu toe, de rest komt in tijd, nog 6 maanden te gaan!