Hall dames,
Vandaag hebben we het gesprek met de professor gehad waar we zo lang op hebben moeten wachten. Hij heeft ruimschoots de tijd voor ons genomen en we hebben alle vragen kunnen stellen. We hebben veel informatie gekregen waardoor veel dingen duidelijk zijn geworden.
De professor gaf aan dat door mijn extreem lage AMH waarde (van 0.1) de kansen op een zwangerschap klein zijn, de kwaliteit van de eicel in de meeste cycli slecht zal zijn en de kans op een miskraam groter is. Ook bevestigde hij dat we niet meer veel tijd te verliezen hebben. De mogelijkheden voor behandeling zijn: doorgaan met Tamoxifen maar dan wel de dubbele dosering van wat ik tot nu toe heb gehad of IUI. Aangezien IUI onze kansen wat verhoogd hebben wij aangegeven hier snel mee te willen beginnen. Omdat ik vandaag op cyclusdag 5 zit was het te laat om te beginnen met spuiten. Daarom ben ik vandaag gestart met 40 mg Tamoxifen. Maandag weer een echocontrole. De cyclus erna zijn we net op vakantie, dus dan kunnen we ook niet starten met spuiten (omdat ze deze cyclus persee willen volgen met echocontroles). Dan mag ik ook nog Tamoxifen gebruiken en meteen na de vakantie kunnen we dan met IUI starten. Ook hebben we gesproken over ivf maar de prof zei dat ivf voor mij geen meerwaarde zou hebben omdat ik ivm de lage eicelvoorraad onvoldoende follikels zou aanmaken bij stimulatie. De kansen zouden volgens hem dan hetzelfde zijn als bij IUI. Daar schrokken we wel van want dat geeft ons het gevoel dat we opeens snel bij het eindtraject belanden....
Het voelt allemaal erg dubbel. Aan de ene kant zijn we blij dat we een stap dichterbij komen door IUI te krijgen wat de kansen optimaal maakt, aan de andere kant is het een klap te horen dat onze kansen op een gezonde zwangerschap nog maar klein zijn en we niet meer veel tijd hebben.
We hebben met de prof afgesproken om ongeveer 1 x per maand een evaluatiemoment met hem te hebben om te bespreken hoe de cyclus verlopen is en of er mogelijk iets aangepast dient te worden. Dit hebben we ook afgesproken om verwarring en misverstanden die in het verleden ontstaan zijn door telkens andere arts-assistenten te voorkomen.
Dankjulliewel dat jullie altijd zo met me meeleven en me steunen, jullie zijn super meiden.
Veel liefs van mij
reacties (0)