Kabouter Plop

Ladies,

Het is alweer even geleden, dusss, tijd voor een tussendoortje!

---

"Schat, mijn bh past niet meer."

"Schat, mijn broek past niet meer."

"Schat, mijn shirtjes rekken uit en zijn te kort."

Juist, het is tijd voor: positiekleding! Met een goeie 16 weken loop ik dan eindelijk tijdens koopavond Future Maman binnen. Onwennig, alsof ik nooit eerder kleding voor mezelf heb gekocht, kijk ik mijn ogen uit. Joepie, overal strikjes! :D Ik word altijd erg blij van strikjes en heb zin in deze shop-tocht. Een kittige verkooptante kijkt me aan en vraagt of ze me kan helpen. Ik verander plotsklaps in een soort van hulpeloos katje..."mijn kleding past niet meer" zeg ik bijna zielig... De verkooptante ontfermt zich spontaan over me, deze eerstekeers-mama-in-spé. We hebben nodig: een spijkerbroek, een bh en wat shirtjes. De basis dus, waar ik de rest van mijn garderobe omheen kan vormen. Ze haalt wat spijkerbroeken en bh's uit de kasten terwijl vriendlief zich installeert in een van de stoelen. Hij wacht rustig af tot ik kom showen. De eerste spijkerbroek wordt afgekeurd en de tweede blijkt geweldig! Wat zit dit LEKKER! De broek is van Queen Mum en is bij dezen van mij. Die trek ik niet meer uit! Van hetzelfde merk koop ik een basis shirtje in wit en zwart. Mooi, met mijn eigen colbertjes, die ik bijna altijd draag, zie ik er net zo uit als altijd!

Dan de bh's...de eerste zit niet en de verkooptante loopt weg terwijl ze nog zegt, "hij is te klein, ik pak even een D voor je!". :O Mijn ogen sperren zich open en ik kijk tussen een kier uit de gordijnen naar vriendlief, die plots staat te stralen! "WTF?" zeg ik zachtjes. "D???" Vriendlief kijkt steeds blijer, terwijl ik bijna niet kan geloven dat mijn borsten Cup D bereikt hebben. Surely not? Uiteindelijk blijk ik toch een C aan te hebben die prima zit en er niet eens uitziet als de bh van oma. Mooi! Die D kan nog wel even wachten en vriendlief zal het hiermee moeten doen (die overigens niet klaagt).

Ik speur daarna nog even de rekken door en vind nog 2 leuke shirtjes die nét even anders zijn (eentje met strikje :D) dan de basisstukken. En ze zijn in de aanbieding, fijn zo. Hier kom ik zeker nog wel eens terug!

Blij, blijer, blijst ga ik de winkel uit en voel me sindsdien ook veel fijner. Deze kleding past, zit mooi, maakt mijn buik(je) mooi en zit ook lekker. Moet nog wel een paar stukken meer kopen, maar dit was zeker een goed begin! Met dank aan de verkooptante!

---

Die buik, tja, die buik is nu toch echt niet meer weg te denken. Ontkennen kan niet meer en verstoppen al helemaal niet. De buik is aanwezig! Het blijft een rare gewaarwording, die toeter aan de voorkant, mensen die aan je buik zitten (neu, het stoort me -nog- niet) en mezelf in de spiegel zien. Ik ben geen superslanke den van mezelf, maar had altijd wél een platte buik. Ben best een fitnessfanaat, maar dit is gewoon raar...zo'n bol. Het leuke is dat het ook een prima ijsbreker is! Gesprekjes met onbekenden in no-time, best gezellig! Heb er inmiddels ook een mooie zwangerschapsbel voor gehangen die ik al jaaaaaaaren geleden van mijn moeder heb gekregen (je vraagt je toch in godsnaam af waarom ik dat cadeau kreeg toendertijd??) en nu eindelijk aan een mooi, zwart zijden koordje hangt, ter hoogte van mijn navel, in plaats van om mijn nek... Foto's van zowel buik (in topje met strik! :D) en bel staan op mijn profiel.

En dan ook: Kabouter Plop! Want ja ja, het is zover: ook ik voel die kleine schoppen! Vorige week voelde ik al wat kleine plopkes vanbinnen, maar ja, weet ik veel of dat mijn darmen zijn of die kleine? Maar nu voel ik toch duidelijk verschil tussen de twee. Hij (of zij) is nog niet heel erg actief en ik voel meestal maar een paar kleine trapjes voor het weer ophoudt, maar het zit er toch echt. Aan de buitenkant voel je nog niet veel en je kunt moeilijk de hele dag met je hand op je schaambeen lopen, dus we moeten nog even geduld hebben tot die kleine écht begint met voetballen.

Het gaat dus eigenlijk allemaal wel goed: de babykamer is gekocht (bij baby en tiener, kamertje Nick), de Bugaboo is aangeschaft (Lime Green, want vriendlief weigert achter een roze wagen te lopen en de blauwe vond ik niet leuk, dus maar neutraal gegaan) en de eerste cadeautjes komen binnen. De misselijkheid is -bijna- weg en ik lust gelukkig weer sla en fruit. Mijn snacks 's avonds bestaan uit grapefruits en zakken vol wortels :) Ook ben ik weer met de sportschool in de weer, heerlijk! Wél met een fysio, want dat is het enige wat niet soepel verloopt: mijn rug. Na een kilometertje lopen ben ik afgeserveerd en kan ik 's avonds niet meer op of neer. Maar ook de hele dag achter mijn bureau zitten doet geen goed. Dus: 1 x per week fysio, met een trainingssessie erachteraan. Lekker hoor! Biceps, triceps, schouders, rug, buik met aangepaste oefeningen en een half uur conditietraining, op een rustig tempo, dat dan weer wel :) Vanaf volgende week hopelijk weer 2 x per week, maar we zien wel hoe het gaat. Ook de kraamzorg is geregeld en we hebben ons ingeschreven bij een KDV. Je zou bijna denken dat we goed georganiseerd zijn! Ik wil er bijna niet aan denken wat we allemaal nog moeten doen...

Volgende week is weer een spannende week: zaterdag de beruchte negenmaandenbeurs en dinsdag de 20-weken echo!

Nu eerst maar weer eens verder met mijn werk en kijken of ik nog eens iets kan verkopen daar in dat Spanje ;)

Liefs aan alle ladies,

Spookje