Zoals jullie al weten, is M dus donderdag geopereerd van zijn amandelen en neuspoliepen. Dit was al een drama. Meneer begon plots ook koorts te krijgen, zelfs met zetpil en medicatie bleef hij rond de 38° hangen. Deze morgen werd hij pas om 8.53 wakker, terwijl hij anders altijd wakker word rond 6.30-7.00, dus was ik serieus geschrokken. Haal ik hem uit zijn bedje, voelde hij gloeiend heet aan, koorts genomen, 38,7°. Ok geen paniek, zetpil gegeven, melk laten drinken (100cc gedronken) en hij wou onmiddellijk terug in de zetel liggen met zijn plaid over hem en zijn knuffels. Hij was amper een half uur wakker en viel al terug in slaap.
Dus mama dokter gebeld, kwam vriendelijk op huisbezoek, resultaat=>oorontsteking op zijn linkeroor, waar hij geen buisje meer heeft. Die is er uitgevallen.
Dus weeral een heleboel antibiotica, siropen, zetpil en vanavond had hij 39,1°.
Hoesten is echt erg en lelijk, hij wil niks eten, en als hij al iets eet, komt het er even vlug terug uit. Drinken gaat nog, maar veel minder dan anders.
Ik heb zo'n medelijden met mijn spookje.
Het mag nu ophouden, ben het beu!!! Mijn moederhart breekt als ik hem zo zie liggen.
Lieve schat
Ik wou dat ik je pijn kon overnemen
dat ik je lichaam kon voelen
en alles kon doen zodat jij je beter zou voelen.
Helaas kan mama dit niet doen
en kan ik je enkel troosten
en dicht bij me houden
en hopen dat de pijn vlug overgaat.
Lieverd, mama houdt heel veel van je!!!
reacties (0)