Het gaat vanavond echt niet goed met M. Hij blijft maar lelijk hoesten en hij is niet te kalmeren.Ligt te brullen van de pijn in zijn keel en wil niet aangeraakt worden. Ik zit hier ondertussen te wenen,tranen rollen langs mijn wangen,want kan de pijn van mijn spookje niet overnemen. Het doet me pijn om te zien hoeveel pijn hij heeft en ik er niks kan aan doen. Nooit geweten dat iemand zich zo machteloos kan voelen.
Dus maar dokter van wacht gebeld. Nu wachten tot hij langs komt.M ligt nu bij mij in de zetel (op de bank) en zitten samen tv te zien,tekenfilms. OK niet echt pedagogisch verantwoord, maar ik moet toch iets doen he?!
Op hoop van zegen dat de dokter van wacht hem beter kan maken,want dit is moordend voor ons allemaal!
reacties (0)