De eerste echo

Wat een week.... De hele week echt beroerd en zag erg tegen woensdag op.. Niet de echo maar de reis naar het ziekenhuis met het openbaar vervoer.. Nou bepakt met plastic zakjes crackers snoepjes water een survialtas... Gelukkig alleen gekockt en niet over gegeven :-D en toen zaten we pffff de zenuwen zou het goed zijn en zou het hartje kloppen.. Eindelijk aan de beurt eerst nog even gepraat over de symptomen die ik had want me borsten zijn niet meer zo opgezet ben niet meer duizelig en gelukkig zei ze dat hoort erbij hoef je je geen zorgen over te maken... Het is net de zee soms zijn de golven hoog en soms zijn er geen golven :-D toen de echo... Ik zag het niet meteen stresss maar gelukkig onze ieneminie heeft een mooi kloppend hartje en was 1,61 cm dus ben 3 dagen verder maar kan ook nog bijgesteld worden :-) 

superblij en toen nog even de stad ingegaan moest het de volgende dag wel echt rustig aan doen pijn in me onderrug en me liezen.. Teveel gelopen terwijl ik normaal echt km loop voel me soms net een oud wijf.. Maar is voor een goed doel... 

Ik voel me sinds vrijdag helemaal wel weer top en heb bijna geen klachten meer behalve me darmen en heel veel gas... 

Ik heb op 3 februari een afspraak bij de verloskundige met meteen me termijnecho dus weer een paar spannende weken en hopelijk weer een mooie echo..

op naar week 9 :-)