Eventjes terug van weggeweest

Na een hele lange tijd ben ik toch weer even terug.
In November ben ik de laatste keer met Clomid gestart. Toen dat weer niet aansloeg,
heb ik besloten te stoppen. Niet alleen lichamelijk maar ook vooral emotioneel gezien,
is het me heel zwaar gevallen allemaal. Ik heb de hele MMM heel erg onderschat. Ik had
wel gedacht dat t zwaar zou zijn, maar zó zwaar.. Het ergste miste ik iemand om alles
mee te delen. Sommige van jullie wisten dat ik destijds een donor had, die ik kende, maar
ook dat liep niet zo soepel en bracht de nodige stress met zich mee. Al met al was ik
uitgeput. Ik was geestelijk gewoon helemaal op. Toen in December bleek dat de Clomid
weer niet aansloeg en ik door zou moeten naar de spuiten, ben ik gestopt. Ik vond dat ik
ook moest denken aan mijn dochter, voor haar is t ook niet leuk om een moeder te hebben
die heel de tijd emotioneel overhoop ligt door de hormonen.

Uiteindelijk bleek ik in Januari toch zwanger! Wat een schok was dat, maar ik was ontzettend blij
natuurlijk. Achteraf gezien is er waarschijnlijk toch, weliswaar veel te laat, een ei gegroeid na
de laatste follikelmeting.
Eind Januari werd ik abrupt weer van deze mooie, roze wolk af getrokken, toen ik weer een
miskraam bleek te hebben. Buiten alle gevoelens en emoties om ging de miskraam ook niet
'volgens het boekje' en uiteindelijk kon ik naar het ziekenhuis omdat ik ontzettend veel bloed
verloor.

In de periode daarna raakte ik een beetje in een depressie, het was zo'n zwaar jaar geweest en
ik vroeg mij af of hier een boodschap achter zat. Waarom sloeg de Clomid niet aan? Waarom was
het zo'n gedoe met de donor? Waarom werd ik wel zwanger toen ik besloot te stoppen? Waarom
werd het me daarna weer afgenomen? Dat zijn vragen waarop ik het antwoord nooit zal krijgen.

Sommige weten dat ik naast Clomid ook Chinese kruiden gebruikte en naar een acupuncturiste
ging. Nadat ik gestopt was, heeft zij op basis van mijn bloedwaarden/hormoonlevels, een samenstelling
gegeven van Chinese kruiden om mijn baarmoeder te reinigen en mijn eigen cyclus terug te krijgen.
Ik heb van mijzelf nooit een regelmatige cyclus gehad, mijn 'natuurlijke' cyclus varieerde ergens tussen
de 3 tot 5 maanden. Niet echt een cyclus te noemen dus.
Ik heb 3x per dag thee gemaakt van deze kruiden en dit 5 dagen lang gedronken. Ik werd 3 dagen later
ongesteld! Ik was ontzettend blij, maar dacht in mijn achterhoofd toch ergens 'hmm, misschien toeval'.
Maar het tegendeel was waar, sindsdien heb ik enigszins een cyclus. Weliswaar niet regelmatig, maar als
je bedenkt dat ik af kom van 3 tot 5 maanden, kun je je voorstellen dat ik heel blij ben! De eerste cyclus
duurde 32 dagen, de volgende 40 dagen, die daarna 29, gevolgd door een cyclus van 37 dagen en
momenteel zit ik op dag 23 van deze cyclus.

Emotioneel gezien gaat t weer wat beter met me. Ik heb de miskraam redelijk een plekje kunnen geven en
geaccepteert dat ik op sommige vragen nooit antwoord zal krijgen. Dat is oke. Ik voel mij na dit alles nog
1000 maal zo gezegend dat ik al een kindje in deze wereld heb mogen brengen. Als het zo moet zijn dan
komt er nog wel een kindje bij. Mocht dat niet zo zijn, dan geniet ik met volle teugen van de prachtige dochter
die ik gelukkig al heb mogen krijgen.

1466 x gelezen, 3

reacties (0)


  • Taartje

    Dat heb je heel mooi beschreven ! Veel succes met alles..

  • ~luna

    Ondanks dat het geen troost biedt, is het wel fijn om te weten dat je lichaam echt wel weet hoe het hoort. Blijf hoop houden, jullie geluk komt vast gauw op jullie pad.