Hey allemaal,
Gisterochtend was de eerste echo. Ik dacht zelf zo tussen de 6 en 7 weken te moeten zijn, op basis van laatste menstruatie, en ook omdat ik 25 februari een lichte positieve test had (Daarna werd de test steeds donkerder!)
Het duurde echt superlang voordat ze iets kon vinden, ik dacht al gelijk, dit kan niet goed zijn.
Uiteindelijk zagen we een heeeeel klein zwart vlekje met een puntje erin. Maar echt zo mini klein dat dat nooit bij de termijn zou passen. Eerder bij 4 weken ofzo, er was echt zo goed als niets te zien.
Geen goed nieuws dus. Ik kan gewoon onmogelijk 4 weken zwanger zijn, dan zou ik op de dag van de eisprong een positieve test hebben gehad, dat kan niet. Ik moet volgende week terugkomen voor nog een echo.
Waarschijnlijk gaat het dus om een missed abortion (MA), dan zou het rond de 4 weken gestopt zijn met groeien maar dus niet afgestoten zijn door m'n lichaam. Er is een hele kleine kans dat we volgende week toch zien dat het gegroeid is en een kloppend hartje heeft, maar die kans is (volgens mij) bijna niet aanwezig.
Toch zit ik tot dinsdag in de zenuwen, pas dan weten we meer. Gister nog voor de zekerheid een test gedaan, maar die was binnen 2 tellen net zo donker gekleurd als de controle streep. Zwanger ben/was ik dus sowieso, maar hoe nu verder?
De vk vond het ook erg vervelend voor me, ze kende me nog van vorig jaar, toen heeft ze bij mij de echo gedaan op zondag om te zien of het idd een mk was (wat ook zo was) en ze baalde echt mee met ons. Dit betekent dan 2 keer een mk achter elkaar terwijl we toch al zo moeilijk zwanger worden, en moet ik weer naar de gyn voor verder onderzoek. En dan maar te hopen als het mis is, dat het uit zichzelf komt, een curretage zie ik echt niet zitten..
Ik dacht er deze keer echt een goed gevoel over te hebben, we hadden het ook aan een aantal mensen al verteld. Heel vervelend om nu weer te moeten zeggen dat het niet goed is.
Daarbij voel ik me op momenten gewoon echt een mislukkeling. Ik kan al minder snel zwanger worden, nu kan ik ook nog niet eens zwanger blijven.. Ik weet dat ik er niets aan kan doen maar toch voelt het gewoon klote... Hopelijk gaat komende week een beetje snel voorbij.
M'n man is morgen t/m zondag vrij en ik ook, dus lekker even samen wat afleiding zoeken, hopen dat dat werkt!
Liefs Sofie
reacties (0)