Hoi lieve allemaal,
Ik heb hier een account gemaakt omdat ik via google hier terecht kwam, toen ik zocht op PCOS. Ik heb nog geen diagnose maar het is zo goed als zeker dat ik dit heb. Een korte uitleg over wat PCOS is:
De ziekte PCOS (=Polycysteus Ovarium Syndroom) wordt geassocieerd met meervoudige eierstokcystes en is voor het eerst beschreven in 1934 door Irving Stein en Michael Leventhal (artsen). Zij gaven voorbeelden van zeven vrouwen die niet zwanger konden worden, overgewicht en overmatige haargroei op het lichaam hadden en talloze kleine cystes in de eierstokken lieten zien.
Vaak verkeerde diagnose PCOS
Ongeveer twintig procent van de vrouwen heeft meervoudige eierstokcystes. Verschillende van deze vrouwen hebben een normale cyclus en ondervinden geen klachten. De helft van de vrouwen met PCOS heeft daar echter wel klachten van. Velen zullen dit echter niet weten aangezien hun klachten vaak als Pre Menstrueel Syndroom worden geduid.
Symptomen van PCOS
Onderzoekers zijn nog niet in staat om het ziektebeeld van PCOS volledig te verklaren. Verder onderzoek is dan ook noodzakelijk. Wel is vastgesteld dat een te hoge productie van androgenen in de eierstokken en in de bijnieren de oorzaak is van deze aandoening. Belangrijke symptomen van PCOS zijn een verstoorde menstruele cyclus en een teveel aan androgene hormonen.
- Verstoringen van de menstruele cyclus zoals:
- Onregelmatige menstruatie
- Geen menstruatie (amenorrhea)
- Tussentijdse bloedingen (metrorhagiën)
- Teveel aan androgene hormonen (b.v. testosteron) leidend tot:
- Acné
- Verhoogde lichaamsbeharing
- Uitval van het hoofdhaar
- Overgewicht
- Onvruchtbaarheid en/of miskramen
- Andere klachten kunnen zijn:
- chronische vermoeidheid
- wisselende stemmingen
- duizeligheid
- auwvallen
- gewrichtsklachten
Ik ben in januari gestopt met de pil (diane35) omdat ik erg veel klachten er van had (hoofdpijn, stemmingswisselingen, geen libido) en nog niet omdat wij graag een kind willen. Dat willen we wel, alleen nog niet direct, maar over een jaartje of zo (ik ben 24). Ik werd maar niet ongesteld, tot eind mei. Eindelijk dacht ik dat het op gang kwam maar het duurde maar 1 dagje en was weer weg. Sindsdien ben ik niet meer ongesteld geworden. Ik maakte me er niet zo druk om, dacht dat het 'ontpillen' was, tot ik erg haaruitval kreeg. Ik ging googlen en kwam op PCOS. Erg herkenbaar was het voor mij. Ik heb gelijk een afspraak met de huisarts gemaakt. Heb verteld wat mijn vermoeden was en ze nam me gelukkig erg serieus. Eerst moest ik bloed prikken, en als daar niets uit kwam een verwijzing naar de gynaecoloog. Vandaag de uitslag van het bloedonderzoek: alles was goed. Woensdag ligt mijn verwijzing klaar, dus ik kan een afspraak gaan maken bij de gynaecoloog, voor een inwendige echo. Daarop zal ook te zien zijn of ik PCOS heb of niet.
Ik ben erg bang. Bang dat ik geen kindje zal kunnen krijgen, bang dat ik een miskraam zal krijgen. Overal zie ik ineens kindjes, baby's, zwangere vrouwen, luier-reclames, alles! En steeds weer word ik er verdrietig van, omdat ik het ook zo graag wil maar bang ben dat het voor mij niet is weggelegd. En dan lees ik weer dat de kans op zwangerschap en het krijgen van een kind bij PCOS best wel groot is, dan voel ik me weer even goed. Maar toch word ik elke ochtend met een rot gevoel wakker..
Mijn vriend en ik weten nu niet zo goed wat te doen. Gelijk beginnen met behandelingen? We willen eigenlijk nog niet een kindje nu. We doen het ook nog met condoom. Eigenlijk wil ik dat niet meer, de kans op een spontane zwangerschap is zo enorm klein dat ik het 'zonde' vind om een condoom te gebruiken, want mocht ik spontaan zwanger worden ben ik alleen maar blij! Mijn vriend is het daar niet helemaal mee eens. Hij zegt: we wilden er nog niet aan beginnen dus waarom nu ineens wel? op zich logisch maar ik heb meer: het kan zo lang gaan duren dat ik alleen maar blij zou zijn als het iets eerder is als gepland. We zijn er dus nog niet over uit. We moeten het allebei nu willen, dat staat iig vast.
Ik ben blij dat ik hier veel kan lezen over PCOS, dat er veel meer zijn die dit hebben, en dat iedereen van elkaar begrijpt hoe het voelt.
Ik heb ook geen idee of iemand dit zal lezen maar het alleen al van me af schrijven lucht best op!
Liefs Sofie
reacties (0)