Werk en zwanger.

Even mijn verhaal kwijt.

Ha allemaal, inmiddels bijna 23 weken zwanger van ons 2e moppie. Helaas ben ik de hele zwangerschap flink vermoeid. Laatste weken ook flink rugpijn. Nu is het deze week zo erg, flinke pijnscheuten. Niet weten hoe ik zitten/liggen of staan moet van de pijn. Ik heb heb mooiste beroep wat er is gastouder. Maar dat is voor mij nu zo pittig. Traplopen/tillen/bukken zoveel pijn en vermoeidheid. 3 dagen werk ik en moet er echt 4 dagen van bijkomen, visite is al teveel. Ik moet nog 8 weken en moet en zal het volhouden, vind het al niet leuk om ze straks te moeten missen. Laat staan nog langer. Maar met tranen in me ogen denk ik hoe ga ik dat volhouden. Korte dagen is niet haalbaar voor ouders. Ik weet het even niet meer. Iemand tips? Fysio ga ik al heen.

1420 x gelezen, 1

In Overig

reacties (8)


  • Myrtheflower

    Wat niet lukt, lukt niet. Je lichaam geeft duidelijk zijn grenzen aan. Goed naar je lichaam luisteren! Als je over je grenzen heen gaat worden de laatste loodjes heel zwaar en kan je herstel langer duren.

  • Billy1988

    Ik had dat ook ik werk nu halve dagen en bij 28 weken mag ik niet meer met de kinderen werken. Acupunctuur heeft mij goed geholpen en rust pakken! Volgens mijn verloskundige mag het niet zo zijn dat je na je werk niet meer kan zeg maar…

  • Billy1988

    Ik had dat ook ik werk nu halve dagen en bij 28 weken mag ik niet meer met de kinderen werken. Acupunctuur heeft mij goed geholpen en rust pakken! Volgens mijn verloskundige mag het niet zo zijn dat je na je werk niet meer kan zeg maar…

  • Lady-Whistledown

    Wil je niet horen maar toch eerder stoppen met werken. Je wilt niet levenslang schade aan je lijf door nu door te gaan terwijl je lichaam al nee zegt.

  • Mykha

    Pfff wat moet dat zwaar zijn! Ik paste 1 dag in de week op de kids van m’n zus met m’n eigen dreumes erbij, maar merkte naarmate de zwangerschap vorderde, dat ik er steeds meer tegenop ging zien. Ik ben dol op de kids maar ik kon wel janken, zó vermoeiend! En het tillen deed zoveel pijn op een gegeven moment. Ik zou echt optijd stoppen… ik ben doorgegaan tot 36 weken maar dat was maar 1 dag per week. Ik zou 3 dagen in de week echt niet getrokken hebben

  • Snipper1993

    Dat klinkt allemaal wel herkenbaar. Zn lastige situatie. Indd ik ben dol op de kids en vind het al echt niet leuk dat ik ze tijdens me verlof moet missen laat staan nog langer. Ik heb 5 kids per dan waarvan mijn dochter de oudste is van 2,5 jaar. Mn lichaam zegt doe rustig aan maar mn hoofd wil daar nog niet aan toegeven. Ook tegen de ouders hou ik me maar goed, terwijl dat eigenlijk niet handig is. Heftig om dit allemaal te lezen van iedereen.

  • Njenz

    Tip: luisteren naar je gevoelens en gedachtes (de woorden die je schrijft) en proberen daar naar te handelen. Als het niet meer gaat.. je "moet" nog 8 weken = 2 hele maanden en wat betekent dit straks mogelijk voor je herstel of vooropstaand zelfs de bevalling. Luister nu naar je lijf je hebt er immers maar eentje.

  • Nog-even!

    Wat niet gaat, dat gaat niet... Probeer er nuchter in te staan: als jouw lijf zegt dat het teveel is, moet je je echt ziekmelden. Het is niet anders....