Een mooi en lastig 2019

Kennen jullie dat? Dat je zo aan et einde van et jaar even het jaar door loopt.
Woensdag zei ik tegen me man dat het bijna een jaar geleden was dat we er achter kwamen dat we een wondertje droegen.
Ergens rond deze tijd is meneertje dus verwekt😂👏🏻. Hoewel ik echt geen moeilijke zwangerschap heb gehad ben ik mezelf wel mentaal kei hard tegen gekomen.
Ik was trots op die dikke wordende buik maar had moeite met de extra kilo's die de weegschaal liet zien.
Volgens mij zei ik bij 25 weken al ik ben er klaar mee en dan duurt de andere helft van de zwangerschap lang!

Afgelopen jaar heb ik twee vriendinnen weer heel dicht bij me mogen krijgen.
Net 1 ben ik zelfs tegelijk zwanger geweest. Me beste vriendinnetje van de middelbare school.
En nu zitten we samen op de bank met onze kleine mannen, hoe bijzonder. En ben zo dankbaar dat het ook hun gegund was snel zwanger te worden.

Maar dan, dan beval je na 41 weken zwanger te zijn geweest.
Alle romantische beelden die ik in me hoofd had kan ik weggooien.
Onze kraamtijd was een moeilijke tijd door zijn klachten maar was het gevecht zo waard!
Ons kleine mannetje vandaag 12 weken oud en ik word elke keer dat ik em uit bed haal getrakteerd op een grote lach.
Die lach laat me dan beseffen dat ik het afgelopen jaar zo ontzettend gegroeid ben als persoon.
Dat ik me oppervlakkige zelf een beetje heb kunnen los laten en weer zo veel sterker in me schoenen sta als dat ik al stond.

We zitten inmiddels 2 weken op omeprazol en dat gaat goed, minder last van de reflux en geen last van darmpjes.
Ik zie em elke dag een beetje ontwikkelen en een beetje groeien.
Mijn kleine man, waar ik vorig jaar alleen nog maar van kon dromen.

Ik denk niet dat ik voor de nieuwjaarswisseling nog wat ga posten dus lieve dames.
Alle mama's, mama's to be and mama's die nog wachten, ik wil jullie een hele fijne jaarwisseling wensen.
Dat al jullie dromen uit mogen komen volgend jaar! ❤️🥂