Boos

Boos, Ik ben werkelijk nooit boos. Zelfs als iemand iets vervelend zegt of doet ben ik nooit intens boos. Integendeel ik vind het vaak vervelend voor de ander. Maar bij mijn dochter ( 2 jaar) is dit gevoel anders. Vanmiddag lag ze op de commode om verschoont te worden en wilde ook haar sandalen uit doen omdat ze daarna naar bed zou gaan. Schopt ze ( in haar ogen een spelletje) met haar voeten waarbij haar schoenen tegen mijn bovenlip komt. Het deed goed zeer en wanneer het aankomt op pijn kan ik daar slecht tegen. Ik viel tegen haar uit en zei dat ik pijn had en boos op der ben. Achteraf ( eenmaal toen ze op bed lag) schrok ik van mijn eigen reactie. Hoe kan het toch zijn dat ik bij haar intens boos kan worden en bij geen enkel ander persoon niet. Zo durf ik ook niet bij een ander in het openbaar te zingen maar met haar weer wel... herkent iemand dit? Is dit liefde, en klopt het dat je wanneer je iemand liefheb je ook het meeste je gevoel laat lopen?

1924 x gelezen, 3

reacties (0)


  • tweede83

    ze is je eigen waar je ontzettend veel van houd, die je ook wilt beschermen. Om je heen zie je vaak genoeg dat een ouder boos is op zijn kind, vaak zijn deze kinderen ouder. Maar het is hetzelfde als wat jij nu ook hebt gehad. Alleen je verwacht het niet, simpelweg omdat ze nog maar klein is.

    Daarnaast is het zo dat het ook goed is om je eigen emoties ook te laten zien. Je kunt niet altijd blij zijn of hetzelfde gestemd voor je kind. Het is ook goed dat het gebeurd, ook al voelt het even niet zo. Het word een ander verhaal als je elke dag loopt te schreeuwen en schelden naar je dochtertje.

  • Kwp

    Ik ben ook een rustige type maar ben zeer gaan veranderen.

    Kijk omdat je niet makkelijk boos kan worden op andere terwijl ze iets zeggen of doen kan het eigenlijk in je blijven waardoor je emmer vol raakt en uiteindelijk je dochter het laatste druppel werd.

    Vandaar dat je gewoon voor je zelf moet opkomen niet alleen maar voor jezelf maar ook voor je kind zo laat je zien dat wanneer iemand zo tegenover jou zit te doen dat het niet iets normaal is

  • M.ardjen

    Ik heb dit precies hetzelfde. Ik ben altijd heel rustig tegen ze, maar als ze me pijn doen, wat altijd per ongeluk gebeurt, dan reageer ik even heel direct. Maar goed, ik ben ook maar een mens en na die mopperende reactie en de opmerking dat ik het echt niet leuk vind dat ze me pijn doen, dan is het klaar en ben ik weer voor rede vatbaar. Moet kunnen toch.

  • Shrimp

    Misschien kun je er niet tegen als je ( onverwachts) pijn hebt door iemands toedoen die daar geen spijt van heeft ( is ze ook gewoon te klein voor) . Dat is ff trainen om je reactie onder controle te krijgen. Ik weet niet waarom maar als ze tegen mn hoofd stoten schrik ik, ik wordt dan soort van verdrietig en boos. Probeer het met auw!..boze blik en ff ademen en denken hoe rieel het nu is om boos te worden. En later zonder de auw en boze blik en gewoon ademen. Ik voel soms serieus tranen prikken terwijl het echt zo'n pijn niet doet. Nu gaat het goed hoor,maar ik heb inmiddels 4 kids en een heeeeeeele portie geduld opgebouwd ;-) en geleerd van gemaakte fouten

  • Skymis

    Ja het was ook zeker de schrik bij me. Terwijl het eigenlijk is want ze doet het wel vaker. Ik heb normaal heel veel geduld maar ben de laatste 2 dagen mezelf niet... denk dat ze dat ook aan voelt.... bedankt voor je reactie

  • Florien84

    Ja dit is liefde maar boos worden op je kind is ook niet erg, mits het natuurlijk binnen proportie is. Een kind leert grenzen kennen en emoties en wanneer hij of zij iets wat niet mag, dan mag het daarin gecorrigeerd worden.

  • Skymis

    Ik ben er absoluut op tegen om een tik oid terug te geven. Dat vind ik totaal zinloos. Maar ik heb wel even mijn stem verheft en laten weten dat ik boos was.. Maar ik herken het zo niet bij mezelf

  • Florien84

    Ja ik ben ook een felle tegenstander voor het geven van een tik maar met stem verheffen, binnen proportie, is echt niks mis mee.