Kennen jullie het?
Kennen jullie het gevoel wanneer er weer een nieuwe zwangerschapsaankondiging wordt gedaan?
En je bijna elke keer hoort het was niet gepland maar we zijn er nu wel blij mee.
Ik heb deze week weer een paar nieuwe zwangerschapsaankondigingen zien passeren, mensen die even ver zwanger zijn als ik nu had moeten zijn en het doet verdorie toch wel even veel pijn.
Bij sommige mensen gun ik het echt enorm, daar ben ik doodblij voor dat het eindelijk gelukt is.
Bij andere is dat net iets minder, bijvoorbeeld door het feit dat ze er gewoon zo licht overgaan. Het was niet de bedoeling of het was van de eerste ronde raak.
Maar bij één iemand gun ik het echt niet, ook al is het lelijk om te zeggen. Ze hebben al één kindje. Ze hebben een fantastische onthaalmoeder waar ze hun kindje letterlijk dag en nacht naartoe mogen brengen. Zo brengen ze dat kindje voor 4 hele dagen en nachten naar de onthaalmoeder zodat zij kunnen uitgaan. Dan gaat het kind 1 dag naar huis en brengen ze het weer voor enkele nachten weg naar de onthaalmoeder zodat zij plezier kunnen gaan maken. En nu is er daar zo'n tweede hummeltje op komst.
Het steekt toch soms wel even. Maar uiteindelijk slik ik eens en zeg ik proficiat en na een tijdje meen ik het echt. Want ooit is het ook aan mij/ons.
reacties (0)