Kon er nog wel tussen!

Zo dat was me het weekeindje wel weer, ren ik niet voor mezelf of de kinderen het ziekenhuis in en uit, dan is het wel voor mijn man!

Krijgt hij in de loop van zaterdag ochtend toch een buikpijn, de hele dag en nacht erg heftige pijn, werdt alleen maar erger. zondag ochtend vroeg zit de pijn vooral rechts onder in....ja dan gaan er lampjes branden. om 08:00 op de docters post en om 12:00 uur op de afdeling en om 15:00 onder het mes, een blinde darm ontsteking. Helaas konden ze er niet zo goed bij en moesten ze de wond wat groter maken maar......hij is er uit! En nu maar hopen dat hij snel weer opknapt. Wat had hij een pijn zeg, ik vond het echt wel zielig.

Vmo om 08:30 moest ik met alle 3 de meiden op de kindder afdeling zijn en na hun onderzoekjes, zijn we stiekum maar even bij papa langs gegaan, we waren er nu toch! Even een kus gebracht de pleister gezien en snel naar school.

Gelukkig heeft de manueel therapeut en de osteopaat mijn rug aardig weten op te lappen en kan ik het u alleen aardig trekken thuis, we wisselen elkaar mooi af.

En ons kleine meisje, die schopt er lekker op los, heel gezellig en ik groei als kool zeg maar, ik zit inmiddels al op 5,5 kilo en dat voor pas 22 weken...dat wordt nog was:)

tot de volgende ronde!